1) ការទទួលខុសត្រូវផ្នែករដ្ឋប្បវេណីរបស់គ្រូពេទ្យ ដោយមូលហេតុនៃរោគវិភាគខុស ឬចំពោះមូលហេតុផ្សេង ណាមួយទៀតគ្រូពេទ្យមិនបានផ្តល់ឲ្យអ្នកជំងឺនូវការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ នេះជាកំហុស៖

2) ការព្យាបាលដោយលោកគ្រូពេទ្យឯកទេសផ្ទាល់ដូចជាក្នុងការចាក់ថ្នាំតាមសរសៃជាដើមគឺក្នុង គោលបំណង៖

3) ការផ្តល់អោយមានការព្រមព្រៀងរបស់អ្នកជំងឺ ក្នុងការព្យាបាលដោយវេជ្ជសាស្រ្តភាពសហការរបស់អ្នកជំងឺនេះជា ៖

4) ការទទួលខុសត្រូវផ្នែករដ្ឋប្បវេណីរបស់គ្រូពេទ្យ គឺគ្រូពេទ្យទទួលបានការខុស ខូចខាតបន្ទាប់ពីវិបត្តិរបស់ម៉ាស៊ីន រឺការប្រើប្រាស់របស់គាត់ នេះជាកំហុស៖

5) វិធីសាស្ត្រព្យាបាលរោគដោយវេជ្ជសាស្រ្តគឺប្រើ ៖

6) គោលបំណងនៃការព្យាបាលអោយជាសះស្បើយគឺ

7) គុណភាពនៃការព្យាបាលដ៏ល្អគឺគ្រូពេទ្យត្រូវតែផ្អែកទៅលើចំនុចពិសេសដោយឡែកនៃករណីនីមួយៗ

8) គុណភាពនៃការព្យាបាលដ៏ល្អគឺគ្រូពេទ្យត្រូវជៀសវាងការព្យាបាលដោយសាកល្បងម្តងហើយម្តងទៀត ហើយពន្យាពេលដោយឥតប្រយោជន៍នូវការវិវត្តន៍នៃជំងឺនេះចង់និយាយអំពី៖

9) ភាពឯករាជ្យរបស់គ្រូពេទ្យក្នុងវិធីព្យាបាលរោគតាមវេជ្ជសាស្ត្រ៖

10) ភាពសហការរបស់អ្នកជំងឺជាគោលការណ៍គឺ ៖

11) គុណវិបត្តិដែលត្រូវជៀសវាងក្នុងការព្យាបាលដោយវេជ្ជសាស្ត្រ៖

12) ការទទួលខុសត្រូវផ្នែករដ្ឋប្បវេណីរបស់គ្រូពេទ្យ គឺគ្រូពេទ្យទទួលខុសត្រូវចំពោះកំហុសដែលកើតឡើងដោយ អ្នកជិតស្និទនឹងគ្រូពេទ្យខ្លួនឯងក្នុងប្រតិបត្តិការធ្វើវេជ្ជបញ្ជាព្យាបាល នេះជាកំហុស៖

13) គោលបំណងនៃការព្យាបាលដោយវេជ្ជសាស្រ្តមាន៖

14) អ្នកជំងឺបានទទួលយកដោយពិតប្រាកដ តាមវេជ្ជបញ្ជារបស់គ្រូពេទ្យត្រូវ តែមានការគ្រប់គ្រងធ្វើអោយបានដូចជាអ្នកជំងឺឈានដល់ទទួលយកការលេបថ្នាំ ឬក៍អនុវត្តន៍តាមរបបហូបចុកអាហារទៀងទាត់ ភាពសហការរបស់អ្នកជំងឺនេះជា៖

15) ការព្យាបាលតាមវិញ្ញាសាពិនិត្យក្នុងគោលបំណង៖

16) ការទទួលខុសត្រូវផ្នែករដ្ឋប្បវេណីរបស់គ្រូពេទ្យ គឺគ្រូពេទ្យមិនបានគិតលើការផ្ទុយស្រឡះពីការចង្អុល ភាពដែលអាចកើតគ្រោះថ្នាក់ពីការប្រើប្រាស់សេរ៉ូម នេះជាកំហុស៖

17) ការព្យាបាលដ៏ល្អប្រកបដោយគុណភាពនោះ គឺគ្រូពេទ្យព្យាបាលត្រូវតែគិតលើទិដ្ឋភាពចំណាយឱសថ ក្នុងការព្យាបាលត្រូវជាសះស្បើយ ឬការផ្លាសប្តូរទីតាំងជាដើម ចង់និយាយអំពី៖

18) ការទទួលខុសត្រូវផ្នែករដ្ឋប្បវេណីរបស់គ្រូពេទ្យ គឺគ្រូពេទ្យមិនបានចេញវេជ្ជបញ្ជាព្យាបាលតាមការចាំបាច់ អ្នកជំងឺទទួលគ្រោះខូចខាត។ នេះជាកំហុស៖

19) ការពន្យល់ដោយគ្រូពេទ្យលើការប្រើប្រាស់ឱសថអោយបានត្រឹមត្រូវ តាមវេជ្ជបញ្ជានិងត្រូវច្បាស់លាស់បង្ហាញប្រាប់អ្នកនៅជុំវិញអ្នកជំងឺ ភាពសហការរបស់អ្នកជំងឺនេះជា៖

20) ការទទួលខុសត្រូវផ្នែករដ្ឋប្បវេណីរបស់គ្រូពេទ្យ ដោយការរៀបចំតាក់តែង បទបញ្ជាឳសថគ្រូពេទ្យមានកំហុសមួយ គឺចែងខុសថ្នាំឬកំរិតដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំនេះជាកំហុស៖

21) ការព្យាបាលដោយសំដៅព្យាបាលលើមូលហេតុបង្ករោគដំណើរ នៃជំងឺរីដោយរោគសញ្ញា គឺជាការព្យាបាលមួយក្នុងគោលបំណង៖

22) ការទទួលខុសត្រូវផ្នែករដ្ឋប្បវេណីរបស់គ្រូពេទ្យ គឺគ្រូពេទ្យមិនបានទទួលការព្រមព្រៀងដោយចំ ចំពោះឬ គ្មានបានបំភ្លឺដោយគ្រប់គ្រាន់ពីអ្នកជំងឺ នេះជាកំហុស៖

23) គុណវិបត្តិដែលត្រូវជៀសវាងក្នុងការព្យាបាលដោយវេជ្ជសាស្ត្រ៖