Santé Publique preparation (Pr. Khuon Engmony)

/79

1087

Santé Publique Preparation (Pr. Khuon Engmony)

1 / 79

1) សូមរៀបរាប់ពីមូលហេតុនៃជំងឺលើសសម្ពាធឈាម?

a. មូលហេតុនៃជំងឺលើសសម្ពាធឈាមលើសសំពាធឈាម ជារួមបណ្តាលមកពីតំណរពូជ ធាត់ ស្មារតីមិនហ្នឹងន៍ ស្រ្តីអស់រដូវ ចូលចិត្តបរិភោគប្រៃ។

b. មូលហេតុនៃជំងឺលើសសម្ពាធឈាមជារួមបណ្តាលមកពីជំងឺតម្រងនោមស្រួចស្រាវ/ រ៉ាំរ៉ៃ សរសៃឈាមតម្រងនោមក្រិន ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមពេលស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ ការប្រើឱសថនិងទម្លាប់ ( ពន្យាកំណើត មិនអោយឃ្លាន ក័ទីកូអីត គ្រឿងស្រវឹង/ គ្រឿងញៀន)ដើមកំណើតមកពីក្រពេញអង់ដូគ្រីនលើសអាល់ដុសស្តេរ៉ូន ជំងឺហ្វេអូក្រូម៉ូស៊ីតូម អីពែទារ៉ូអីត។

c. លើសសំពាធឈាមបឋមមនុស្សពេញវ័យប្រហែល៩៥% ជាជំងឺលើសសំពាធឈាមបឋម (ពេលខ្លះហៅថាessentialhypertension) និងលើសសំពាធឈាមបង្កដោយបញ្ហា ផ្សេងៗ មានចំនួនតិចតួច ប្រហែល៥% នៃជំងឺលើសសំពាធឈាមសរុប។

d. មូលហេតុនៃជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ជារួមបណ្តាលមកពីតំណរពូជ ធាត់ ស្មារតីមិន ហ្នឹងន៍ ស្ត្រីអស់រដូវ ចូលចិត្តបរិភោគប្រៃ ជំងឺតម្រងនោមស្រួចស្រាវ/រ៉ាំរ៉ៃ សរសៃឈាម តម្រងនោមក្រិន ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមពេលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ការប្រើឱសថនិងទម្លាប់ ( ពន្យាកំណើត មិនអោយឃ្លាន ក័ទីកូអីតគ្រឿងស្រវឹង/គ្រឿងញៀន)ដើមកំណើតមកពី ក្រពេញអង់ដូគ្រីនលើសអាល់ដុសស្តេរ៉ូន ជំងឺហ្វេអូក្រូម៉ូស៊ីតូមអីពែទារ៉ូអីត។

2 / 79

2) តើជំងឺមិនឆ្លងអាចប៉ះពាល់ទៅលើប្រព័ន្ធសុខាភិបាល និងសុខុមាលភាពសង្គមកម្ពុជា ឬទេ?

a. ជំងឺមិនឆ្លងមិនអាចធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធសុខាភិបាល មានការរអាក់រអួលនោទេ ព្រោះមានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនិងធនធានគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការឆ្លើយតប។

b. ជំងឺមិនឆ្លងបានគំរាមកំហែងទៅលើប្រព័ន្ធសុខាភិបាល និងប៉ះពាល់ដ៏ធំក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ និងសុខុមាលភាពសង្គមកម្ពុជា។

c. ជំងឺមិនឆ្លងអាចពាក់ព័ន្ធនឹងកំណើនអ្នកជំងឺ ដែលត្រូវការព្យាបាលក្នុងមន្ទីរពេទ្យយូរអង្វែងនិងធ្វើឲ្យថវិការគ្រួសារបាត់បង់។

d. ជំងឺមិនឆ្លងមានជំងឺជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ជំងឺផ្លូវដង្ហើម ជំងឺរលាកសន្លាក់ ជំងឺមហារីក ជំងឺរបេងសួត ជំងឺថ្លើម ជំងឺតម្រងនោម ជំងឺក្រពះពោះវៀន ជំងឺកង្វះជីវជាតិ និង អាហារូបត្ថម្ភ ជំងឺផ្លូវចិត្ត។

3 / 79

3) តើការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងនឹងត្រូវធ្វើប៉ុន្មានតំណាក់?

a. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើ២តំណាក់។

b. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើ៣តំណាក់។

c. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើ៤តំណាក់។

d. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើ១តំណាក់។

4 / 79

4) តើមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលបង្ករឲ្យកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម?

a. អ្នកមានជំងឺផ្លូវចិត្ត។

b. តំណរពូជនិងឥរិយាបថរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ: ធាត់ ដុះក្បាលពោះ របបអាហារមិនត្រឹមត្រូវ រាងកាយអសកម្ម ជក់បារី ផឹកគ្រឿងស្រវឹង មានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ។

c. ធាត់ ដុះក្បាលពោះ របបអាហារមិនត្រឹមត្រូវ រាងកាយអសកម្ម ជក់បារី ផឹកគ្រឿងស្រវឹង មានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ។

d. តំណរពូជ។

5 / 79

5) ចំណីអាហារណាខ្លះដែលមានហានិភ័យខ្ពស់?

a. ចំណីអាហារដែលមានហានិភ័យខ្ពស់រួមមាន សាច់កណ្តុរ ជ្រក់ សាច់សំអិនហើយ សាច់ដែលឆ្អើភ្លើង អាហារបរិភោគឆៅ នំធ្វើពីទឹកដោះពស់។

b. ចំណីអាហារដែលមានហានិភ័យខ្ពស់រួមមាន អាហារផលិតពីស៊ុត ប្រហិតធ្វើពីសាច់សាច់ចិញ្ច្រាំឬសាច់សំអិនហើយ សាច់ដែលឆ្អើភ្លើង អាហារបរិភោគឆៅ នំធ្វើពីទឹកដោះ គោ។

c. ចំណីអាហារដែលមានហានិភ័យខ្ពស់រួមមាន ប្រហិតធ្វើពីសាច់ ជ្រក់ សាច់សំអិនហើយ សាច់ដែលឆ្អើភ្លើង អាហារបរិភោគឆៅ នំធ្វើពីទឹកដោះពស់។

d. ចំណីអាហារដែលមានហានិភ័យខ្ពស់រួមមាន ស៊ុត ប្រហិត សាច់ប្រលាក់ប្រៃ ឆ្អើភ្លើង អាហារបរិភោគឆៅ នំធ្វើពីទឹកដោះ។

6 / 79

6) តើអ្នកយល់ឃើញថាវិធានការណាមួយក្នុងការបង្ការប្រយុទ្ធនឹងជំងឺមិនឆ្លងដែលមានប្រសិទ្ធភាពតំលៃខ្ពស់ជាងគេ?

a. ប្រសិទ្ធភាពតំលៃខ្ពស់ជាងគេសម្រាប់សុខភាពសាធារណៈ គឺការការពារបឋមលើប្រជាជនទូទៅក្នុងការប្រយុទ្ធថ្នាំជក់ របបអាហារសុខភាព កាត់បន្ថយប្រៃ និងការហាត់ប្រាណ។

b. ប្រសិទ្ធភាពតំលៃខ្ពស់ជាងគេសម្រាប់សុខភាពសាធារណៈ គឺការថែទាំបឋមលើបុគ្គលម្នាក់ៗដូចជាការពិនិត្យសុខភាព។

c. ប្រសិទ្ធភាពតំលៃខ្ពស់ជាងគេសម្រាប់សុខភាពសាធារណៈ គឺគឺការការពារតំណាក់កាល ទី៣ ជារួមមានការព្យាបាលនិងការស្តារលទ្ធភាពវេជ្ជសាស្ត្រ។

d. ប្រសិទ្ធភាពតំលៃខ្ពស់ជាងគេសម្រាប់សុខភាពសាធារណៈ គឺការការពារតំណាក់កាលទី២ ការព្យាបាលនិងកាត់បន្ថយហានិភ័យចំបងៗ។

7 / 79

7) តើមហារីកមាត់ស្បូនកំរឹតខ្ពស់មានប្រជុំរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ?

a. ប្រជុំរោគសញ្ញាមហារីកមាត់ស្បូនកំរឹតខ្ពស់មានការរាលដាលទៅសរីរាង្គផ្សេងទៀត ហើមក្រលៀននិងកូនកណ្តុរនៅគ្លៀកកញ្ចឹងករ។

b. ប្រជុំរោគសញ្ញាមហារីកមាត់ស្បូនកំរឹតខ្ពស់មានមានការហូរឈាម ការឈឺឬហើមជើង ស្រកទម្ងន់ លេចធ្លាយទឹកនោមឬ លាមក តាមទ្វាមាសនិងចុកចង្កេះ។

c. ប្រជុំរោគសញ្ញាមហារីកមាត់ស្បូនកំរឹតខ្ពស់មានឡើងទម្ងន់ ឈឺសន្លាក់ អស់កម្លាំង ឈឺ ឬហើមពោះ លេចធ្លាយទឹកនោមឬ លាមក តាមទ្វាមាស ចេញទឹករង៉ៃនិងខ្លិនស្អុយ។

d. ប្រជុំរោគសញ្ញាមហារីកមាត់ស្បូនកំរឹតខ្ពស់មានចុះទម្ងន់ ឈឺខ្នង អស់កម្លាំង ឈឺឬហើមជើងលេចធ្លាយទឹកនោមឬ លាមក តាមទ្វាមាស ងាយនឹងបាក់ឆ្អឹង។

8 / 79

8) តើចំណាត់ថ្នាក់នៃរបួសមានប៉ុន្មាន? អ្វីខ្លះ?

a. ចំណាត់ថ្នាក់នៃរបួសមាន៤យ៉ាង គឺ របួសដោយអចេតនា និង របួសដោយចេតនា របួសផ្នែកស្មារតី និងអត្តឃាត។

b. ចំណាត់ថ្នាក់នៃរបួសមានពីរយ៉ាង គឺ របួសដោយអចេតនា និង របួសដោយចេតនា។

c. ចំណាត់ថ្នាក់នៃរបួសមាន៣យ៉ាង គឺ របួសដោយអចេតនា របួសដោយចេតនា និងអំពើហិង្សា។

d. ចំណាត់ថ្នាក់នៃរបួសមាន៥យ៉ាង គឺ របួសដោយអចេតនា របួសដោយចេតនា របួសផ្នែកស្មារតី អត្តឃាត និងឃាតកម្ម។

e. ចំណាត់ថ្នាក់នៃរបួសមាន៦យ៉ាង គឺ របួសដោយអាវុធ របួសដោយគ្រោះថ្នាក់ របួសដោយសារធាតុគីមី របួសដោយវិទ្យុសកម្ម របួសដោយសត្វទិចឬខាំ និង របួសដោយអំពើហិង្សា។

9 / 79

9) តើអ្នកវាស់សំពាធឈាមយ៉ាងដូចម្តេច?

a. ត្រូវឲ្យអតិថិជនអង្គុយសម្រាក២ទៅ៥នាទី បន្ទាប់មកអតិថិជនអាចអង្គុយដាក់ដើមដៃ ស្មើរនឹងបេះដូងឬគេងផ្ងារដាក់ដៃឲ្យត្រង់នឹងដងខ្លួន រួចធ្វើការរវាស់ជា៣តំណាក់ និងទុក ចន្លោះ១ទៅ២នាទីដោយប្រើឧបករណ៍វាស់សំពាធត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត។

b. ត្រូវឲ្យអតិថិជនអង្គុយសម្រាក៣ទៅ៦នាទី រួចធ្វើការវាស់ជា៣តំណាក់ និងទុក ចន្លោះ២ទៅ៣នាទីដោយប្រើឧបករណ៍វាស់សំពាធត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត។

c. ត្រូវឲ្យអតិថិជនអង្គុយ ធ្វើការវាស់ជា២តំណាក់ និងទុក ចន្លោះ២ទៅ៣នាទីដោយប្រើឧបករណ៍វាស់សំពាធត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត។

d. ត្រូវឲ្យអតិថិជនអង្គុយសម្រាក ធ្វើការវាស់ជា៣តំណាក់ និងទុកចន្លោះ១ទៅ៣នាទីដោយប្រើឧបករណ៍វាស់សំពាធត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត។

10 / 79

10) សូមអ្នករៀបរប់រោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន?

a. មានការឈឺចាប់ក្នុងអាងឆ្អឹងត្រគៀក ការហូរឈាមតាមទ្វាមាស រួមបញ្ចូលទាំងការហូរឈាមក្រោយពេលរួមភេទឬពេលក្រោយពេលអស់រដូវ ឬហូរទឹករំអិលមានពណ៌ ផ្កាឈូក និង មានក្លិនស្អុយ។

b. មានការហូរឈាមតាមទ្វាមាសនៅពេលនិងក្រោយពេលរួមភេទ។

c. នៅតំណាក់កាលដំបូងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនមិនមានរោគសញ្ញាអ្វីគួរឲ្យកត់សំគាល់ ឡើយ។

d. មានការហូរឈាម ការឈឺឬហើមជើង ស្រកទម្ងន់ លេចធ្លាយទឹកនោមឬ លាមក តាមទ្វាមាសនិងចុកចង្កេះ។

11 / 79

11) តើប្រើទឹកលាងដៃយ៉ាងដូចម្តេចទើបត្រឹមត្រូវ?

a. ចាក់ទឹកលាងដៃលើបាតដៃម្ខាង ( ត្រូវអានការណែនាំលើដបដើម្បីដឹងនូវចំនួនដែលត្រូវប្រើ) ត្រដុសដៃជាមួយគ្នា។

b. ចាក់ទឹកលាងដៃលើបាតដៃម្ខាង ( ត្រូវអានការណែនាំលើដបដើម្បីដឹងនូវចំនួនដែលត្រូវប្រើ) ត្រដុសដៃជាមួយគ្នា ដោយត្រដុសទឹកលាងដៃឲ្យបានសព្វលើដៃនិងម្រាមរហូតដៃបានស្ងួត។

c. ចាក់ទឹកលាងដៃលើបាតដៃទាំងសង្ខាង ត្រដុសដៃជាមួយគ្នាឲ្យសព្វរហូត ស្ងួតអស់។

d. ចាក់ទឹកលាងដៃលើបាតដៃទាំងសង្ខាង ត្រដុសដៃ ចង្វែកដៃជាមួយគ្នាឲ្យសព្វរហូត ទឹកលាងដៃ ស្ងួតអស់។

e. ចាក់ទឹកលាងដៃលើបាតដៃម្ខាង ហើយត្រដុសដៃជាមួយគ្នារហូតស្ងួត។

12 / 79

12) តើអ្នកដឹងថាការបញ្ចុះសម្ពាធឈាមឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព រយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃសម្ពាធខ្ពស់បាន។

a. ការបញ្ចុះសម្ពាធឈាមឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព រយៈពេលប៉ុន្មាន៤ឆ្នាំ។

b. ការបញ្ចុះសម្ពាធឈាមឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព រយៈពេលប៉ុន្មាន២ឆ្នាំ។

c. ការបញ្ចុះសម្ពាធឈាមឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព រយៈពេលប៉ុន្មាន៥ឆ្នាំ។

d. ការបញ្ចុះសម្ពាធឈាមឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព រយៈពេលប៉ុន្មាន៣ឆ្នាំ។

13 / 79

13) អ្វីទៅសុខភាព សូមអ្នកអធិប្បាយ?

a. ស្ថានភាពនៃរូបកាយ គំនិត ឬវិញ្ញាណ ពិសេសមិនមានជំងឺខាងរាងកាយឬ ការឈឺចាប់ដោយប្រការណាមួយ។

b. សុខភាព គឺជាកម្រិតនៃមុខងារ ឬការរររំលាយអាហារ ប្រសិទ្ធភាព នៃភាវៈរស់មួយ និង ជាសមត្ថភាព របស់បុគ្គល ឬសហគមន៍ ដើម្បីសម្របខ្លួន និងការចេះ គ្រប់គ្រង ពេល ប្រឈមនឹងបញ្ហា រាងកាយផ្លូវចិត្តឬ សង្គម។

c. សុខភាព គឺ ភាពដែលមានសេចក្តីសុខទាំងខាងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត រួមទាំងសុខុមាលភាពសង្គមមិនមែនគ្រាន់តែ អវត្តមាននៃជំងឺឬ ភាពទន់ខ្សោយនោះឡើយ។

d. សុខភាព គឺជាលក្ខខណ្ឌថាមវន្តមួយ ដែលជាលទ្ធផលនៃការបន្សាំនិង ថេរភាពរាងកាយក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងស្ត្រេសនិងការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងបរិស្ថានសម្រាប់ការរក្សាលំនឹង សុខមាលភាព។

14 / 79

14) សូមអ្នករៀបរាប់ពីកត្តាហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន?

a. កត្តាហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន មានកូនច្រើន បង្កមកពីកត្តាហ្សែនឬ ពូជប្រវត្តិមានជំងឺផ្លូវភេទរ៉ាំរ៉ៃ។

b. កត្តាហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន ស្ត្រីដែលប្រវត្តិមានជំងឺផ្លូវភេទរ៉ាំរ៉ៃ ជក់បារី មានប្រព័ន្ធការពារខ្សោយ។

c. កត្តាហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន ស្ត្រីដែលប្រវត្តិមានជំងឺផ្លូវភេទប្រើថ្នាំពន្យា កំណើតលើសពី៥ឆ្នាំ។

d. កត្តាហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន ស្ត្រីដែលមានកូនក្រោមអាយុ១៧ឆ្នាំ ឬស្ត្រី ដែលមានកូនច្រើនបង្កមកពីកត្តាហ្សែនឬពូជ ប្រវត្តិមានជំងឺផ្លូវភេទ ឬមានដៃគូររួម ភេទច្រើន ប្រើថ្នាំពន្យាកំណើតលើសពី៥ឆ្នាំ។

15 / 79

15) ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការរៀបចំយុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយនិងការពាររបួស តើគេមានសមាសភាគអ្វីខ្លះដើម្បីឲ្យពិន្ទុ?

a. ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការរៀបចំយុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយនិងការពាររបួស សមាសភាគដើម្បីឲ្យពិន្ទុមាន ប្រសិទ្ធភាព តម្លៃនៃការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រ និរន្តរភាពនៃយុទ្ធសាស្ត្រ ការអាចទទួលយកបានដោយសង្គមនិងនយោបាយ និង ផលវិបាកដែលអាចកើតឡើង

b. ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការរៀបចំយុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយនិងការពាររបួស សមាសភាគដើម្បីឲ្យពិន្ទុមានប្រសិទ្ធភាព និងតម្លៃនៃការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រ

c. ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការរៀបចំយុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយនិងការពាររបួស សមាសភាគដើម្បីឲ្យពិន្ទុមានប្រសិទ្ធភាព និង និរន្តរភាពនៃយុទ្ធសាស្ត្រ

d. ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការរៀបចំយុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយនិងការពាររបួស សមាសភាគដើម្បីឲ្យពិន្ទុមាន ប្រសិទ្ធភាព តម្លៃនៃការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រនិង និរន្តរភាពនៃយុទ្ធសាស្ត្រ

e. ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការរៀបចំយុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយនិងការពាររបួស សមាសភាគដើម្បីឲ្យពិន្ទុមានប្រសិទ្ធភាព នៃការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រ ការអាចទទួលយកបានដោយសង្គមនិងនយោបាយ និងផលវិបាកដែលអាចកើតមានឡើង

16 / 79

16) តើមានទិន្នន័យអ្វីខ្លះដើម្បីតាមដានជាប្រចាំនូវសកម្មភាពបង្ការរបួស?

a. ទំនោរនែហេតុការណ៍មុននិងក្រោយអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រ

b. ទំនាក់ទំនងនៃការអនុវត្តន៍យុទ្ធសាស្រ្យបង្ការនឹងការផ្លាស់ប្តូរតួលេខ អត្រា និងលក្ខណៈចរិកនៃរបួស។

c. ទំនោរនែហេតុការណ៍មុននិងក្រោយអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រនិងផលប៉ះពាល់។

d. ទំនាក់ទំនងនៃការអនុវត្តន៍យុទ្ធសាស្រ្យបង្ការនឹងការផ្លាសប្តូរតួលេខ អត្រា និងលក្ខណៈចរិកនៃរបួស ទំនោរនែហេតុការណ៍មុននិងក្រោយអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រក្រុមគោលដៅ ពិនិត្យតើអាចបំរើរឲ្យគ្រប់ហេតុការណ៍ដែលកើតមានក្នុងតំបន់ដែរឬទេ និងផលប៉ះពាល់នៃយុទ្ធសាស្ត្រ (ផលអវិជ្ជមានឬវិជ្ជមាន)។

e. ការគ្របដណ្តប់លើក្រុមគោលដៅ និង តើ អាចបំរើរឲ្យគ្រប់ហេតុការណ៍ដែលកើតមានក្នុងតំបន់ដែរឬទេ។

17 / 79

17) តើហានិភ័យនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមនិងជំងឺលើសសំពាធឈាមមានប៉ុន្មានកំរិត?

a. មាន៣កំរិត (10- below 20%, 20- below 30%, 30- below 40%)

b. មាន៤កំរិត (10- below 20%, 20- below 30%, 30- 40%)

c. មាន៥កំរិត ( below 1o%, 10- below 20%, 20 – below 30%, 30 – 40%)

d. មាន២កំរិត (10- 40%)

18 / 79

18) តើយើងត្រូវលាងដៃនៅពេលណាខ្លះ?

a. មុន និង ក្រោយការថែទាំអ្នកដែលមានជម្ងឺនិង មុន និង ក្រោយធ្វើការព្យាបាល ដោយវះកាត់ និងថែទាំរបួស

b. មុន កំពុង និងក្រោយពេលរៀបចំម្ហូបអាហារ មុនទទួលទានអាហារ មុន និង ក្រោយការថែទាំអ្នកដែលមានជម្ងឺនិង មុន និង ក្រោយធ្វើការព្យាបាល ដោយវះកាត់ និង ថែទាំរបួស ក្រោយពេលទៅបង្គន់ ក្រោយប្តូរកន្ទប ឬ សម្អាតក្មេងក្រោយបន្ទោរបង់និង បន្ទាប់ពីញើសសម្បោរ ក្អក ឬ កន្តាស់ ក្រោយពីប៉ះពាល់សត្វ ឲ្យចំណីសត្វ ឬ សម្អាតសត្វ ក្រោយកាន់ចំណីសត្វ ឬ ថែទាំសត្វ

c. ក្រោយពេលទៅបង្គន់ ក្រោយប្តូរកន្ទប ឬ សម្អាតក្មេងក្រោយបន្ទោរបង់និង បន្ទាប់ពីញើសសម្បោរ ក្អក ឬ កន្តាស់។

d. មុន កំពុង និងក្រោយពេលរៀបចំម្ហូបអាហារ មុនទទួលទានអាហារ

e. ក្រោយពីប៉ះពាល់សត្វ ឲ្យចំណីសត្វ ឬ សម្អាតសត្វ ក្រោយកាន់ចំណីសត្វ ឬ ថែទាំសត្វ

19 / 79

19) អ្វីទៅសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ?

a. សុវត្ថិភាពចំណីអាហាររួមមានដើមកំណើតនៃអាហារ រួមទាំងការចំអិនដែលទាក់ ទងទៅនឹងអនាម័យ ស្លាកចំណីអាហារ អាហារមានសារធាតុបន្ថែម អាហារដែលផ្ទុក សំណល់ថ្នាំសំលាប់សត្វល្អិត ដោយអនុវត្តតាមគោលនយោបាយស្តីពី ជីវបច្ចេកវិទ្យា អាហារនិងគោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់គ្រប់គ្រងការនាំចូល ការត្រួតពិនិត្យ និង ប្រព័ន្ធ នៃវិញ្ញាបនប័ត្របញ្ជាក់ពីអាហារដែលមានសុវត្ថិភាពដល់អ្នកប្រើ។

b. សុវត្ថិភាពចំណីអាហារគឺជាចង្វាក់ឧស្សាហកម្មចំណីអាហារនឹងការដឹកជញ្ជូន ការដាក់លក់ទីផ្សារ ការបរិភោគ និង ការរក្សាទុក។

c. សុវត្ថិភាពចំណីអាហារគឺជាវិន័យខាងវិទ្យាសាស្ត្រដែលអធិប្បាយអំពីការគ្រប់គ្រងការរៀបចំនិងការរក្សាទុកស្បៀងអាហារដើម្បីការពារជំងឺបង្កដោយចំណីអាហារ។

d. គឺជាបន្ទាត់នៃការធ្វើឲ្យមានសុវត្ថិភាពចំណីអាហាររវាងការផលិតជាឧស្សាហកម្ម និងទីផ្សារលក់ ហើយបន្ទាប់មករវាងទីផ្សារនិងអតិថិជន។

20 / 79

20) តើអ្វីទៅជាជំងឺមហារីក សូមផ្តល់និយមន័យ?

a. ជំងឺមហារីកគឺជាការកកើតជាដុំ ពករីករាលដាលទៅដល់សេរីរាង្គផ្សេងៗ នៅក្នុងខ្លួន មនុស្ស។

b. គឺជាការកកើតនៃកោសិកាមិនធម្មតា ដែលមិនអាចត្រួតពិនិត្យបានហើយទន្ទ្រានទៅដល់ជាលិកាដែលនៅជុំវិញបង្កើត ជាដុំពករីករាលដាលបន្តិចម្តងៗ ទៅដល់សេរីរាង្គផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងខ្លួនមនុស្សតាមរយៈប្រព័ន្ធឡាំហ្វាទិក។

c. ជំងឺមហារីកគឺជាការកកើត នៃកោសិកាមហារីករាតត្បាតទៅដល់ជាលិកានិងប្រព័ន្ធឡាំ ហ្វាទិក។

d. ជំងឺមហារីកគឺជាការកកើត នៃកោសិកាមហារីករាតត្បាតទៅកោសិកាមិនធម្មតាដែលនៅជុំវិញនិងរាលដាលទៅដល់ជាលិកាដទៃទៀត។

21 / 79

21) ដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនតើអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ?

a. ក្នុងតំណាក់កាលទី២នៃជំងឺមហារីកគឺត្រូវវះកាត់ទាំងអស់និងព្យាបាលដោយសារធាតុ គីមី និងវិទ្យុសកម្មផ្ទៃក្នុង(brachytherapy)

b. ក្នុងតំណាក់កាលទី១នៃជំងឺមហារីកគឺត្រូវផ្តល់ប្រឹក្សាក្នុងការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថរស់នៅ និងធ្វើការព្យាបាល។

c. ក្នុងតំណាក់កាលទី២នៃជំងឺមហារីកគឺត្រូវវះកាត់ទាំងអស់ និង ព្យាបាលដោយសារធាតុ គីមី។

d. អាស្រ័យទៅតាមកំរិតតំណាក់កាលនៃជំងឺមហារីកដូចជាផ្តល់ប្រឹក្សា វះកាត់ ប្រើការព្យាបាលដោយសារធាតុគីមី វិទ្យុសកម្មផ្ទៃក្នុង(brachytherapy) ព្យាបាលចិត្តសាស្រ្ត ឬតាម ការថែទាំនិងព្យាបាលសំរន់។

22 / 79

22) តើការពិនិត្យរករោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺមហារីកដោះមានអ្វីខ្លះ?

a. ធ្វើការពិនិត្យដោយអេកូដោះនិងធ្វើ Mammography ឬ MRI ដើម្បីថតលំអិត ពីស្ថានភាពដោះទាំងពីរ។

b. ធ្វើការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងឬដោយគ្រូពេទ្យ។

c. ការពិនិត្យដោយអេកូដោះនិង Mammography ព្រមទាំងកាត់ដុំសាច់ដើម្បីធ្វើ កោសល្យវិច័យរកកោសិកាមហារីក។

d. ធ្វើការពិនិត្យដោយអេកូដោះនិងធ្វើ Mammography ឬ MRI ការពិនិត្យឈាម Biomarker រកហ្សែនមហារីកដោះ និងធ្វើការកាត់ដុំសាច់ដើម្បីធ្វើកោសល្យវិច័យ។

23 / 79

23) តើវ៉ាក់សាំងការពារជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនមានឈ្មោះអ្វី?

a. Gardasil and Cervarix

b. Monophosphoryl Lipid (A)

c. HPV16 and HPV18

d. HPV6 and HPV11

24 / 79

24) ដើម្បីកំណត់រករបួសជាអាទិភាពដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ តើគេត្រូវការព័ត៌មាន អ្វីខ្លះ?

a. ទំហំនៃបញ្ហារបួស ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃរបួស រយៈពេលពិការ ទំនោនៃហេតុការណ៍ភាពងាយរងគ្រោះ ភាពអាចមានកលទ្ធភាពត្រួតពិនិត្យ ផលប្រយោជន៍មូល ដ្ឋានសហគមន៍ ផលប្រយោជន៍អន្តរជាតិ ថ្នាក់ជាតិនិងតម្លៃលើរបួស។

b. ទំហំនៃបញ្ហារបួស និង ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃរបួស

c. ទំហំនៃបញ្ហារបួស ទំនោរនៃហេតុការណ៍ ភាពអាចមានលទ្ធភាពត្រួត ពិនិត្យបាននិងផលប្រយោជន៍នៃសហគមន៍មូលដ្ឋាននិងតម្លៃរបួស។

d. ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃរបួស រយៈពេលពិការ ទំនោនៃហេតុការណ៍ ភាពងាយរងគ្រោះ ភាពអាចមានកលទ្ធភាពត្រួតពិនិត្យ។

e. ទំហំនៃបញ្ហារបួស ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃរបួស រយៈពេលពិការនិង ភាពអាចមានលទ្ធភាពត្រួតពិនិត្យបាននិងផលប្រយោជន៍ជាតិ។

25 / 79

25) តើចំណាត់ថ្នាក់ធម្មតា នៃជំងឺលើសសម្ពាធឈាមមានប៉ុន្មានយ៉ាង?

a. មាន២យ៉ាងគឺសម្ពាធឈាមស៊ីសស្តូល តិចជាង១២០មមបារ៉តនិងឌីយ៉ាស្តូលតិចជាង ៨០មមបារ៉តជាកំរិតល្អ និងស៊ីសស្តូលចាប់ពី១២០ទៅ១៣០មមបារ៉ត និង ឌីយ៉ាស្តូល ចាប់ពី៨០ទៅ៨៥មម បារ៉តធម្មតា។

b. មានមួយយ៉ាងគឺគឺសម្ពាធឈាមស៊ីសស្តូល តិចជាង១២០មបារ៉តនិងឌីយ៉ាស្តូលតិចជាង ៨០មមបារ៉តជាកំរិតល្អ។

c. មាន៤យ៉ាងគឺសម្ពាធឈាមស៊ីសស្តូល តិចជាង១២០មមបារ៉តនិងឌីយ៉ាស្តូលតិចជាង ៨០មមបារ៉តជាកំរិតល្អ_ ស៊ីសស្តូលចាប់ពី១២០ទៅ១៣០មមបារ៉ត និងឌីយ៉ាស្តូលចាប់ពី ៨០ទៅ៨៥មមបារ៉ត _ស៊ីសស្តូលចាប់ពី១៣១ ទៅ១៤មមបារ៉តនិងឌីយ៉ាស្តូល ចាប់ ពី៨៥ទៅ៩០មមបារ៉ត និងស៊ីសស្តូលចាប់ពី១៤១ទៅ១៥០មមបារ៉តនិងឌីយ៉ាស្តូល ចាប់ពី៩០ទៅ១០០មមបារ៉ត។

d. មាន៣យ៉ាងគឺសម្ពាធឈាមស៊ីសស្តូល តិចជាង១២០មមបារ៉តនិងឌីយ៉ាស្តូលតិចជាង ៨០មមបារ៉តជាកំរិតល្អ និងស៊ីសស្តូលចាប់ពី១២០ទៅ១២៩មមបារ៉ត និង ឌីយ៉ាស្តូល ចាប់ពី៨០ទៅ៨៤មមបារ៉តធម្មតានិងស៊ីសស្តូលចាប់ពី១៣០ទៅ១៣៩មមបារ៉ត និងឌីយ៉ា ស្តូលចាប់ពី៨៥ទៅ៨៩មមបារ៉តធម្មតាតែខ្ពស់ត្រៀមប្រឈមនឹងជំងឺ។ៗ

26 / 79

26) អ្វីទៅសុខភាពបរិស្ថាន?

a. សុខភាពបរិស្ថានគឺជាសាខានៃសុខភាពសាធារណៈ ដែលទាក់ទងជាមួយគ្រប់ទិដ្ឋ ភាពទាំងអស់នៃបរិស្ថានធម្មជាតិនិងដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្ស សត្វ រុក្ខជាតិ រួមនិង ការការពារសុខភាពសាធារណៈ ការការពារ សុខភាពបរិស្ថាន។

b. សុខភាពបរិស្ថានគឺជាសាខាមួយនៃបរិស្ថាន ដែលបង្កឲ្យមានការព្រួយបារម្ភដល់សុខភាពជាមួយនឹងការគ្រប់គ្រងទិដ្ឋភាពទាំងអស់នៃ ធម្មជាតិ របស់មនុស្ស សត្ច រុក្ខជាតិ និងការសាងសង់ទាំងឡាយណា ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ សុខភាពមនុស្ស។

c. ទិដ្ឋភាពទាំងឡាយនៃសុខភាពមនុស្ស រួមទាំងគុណភាពជីវិតដែលត្រូវបានកំណត់ ដោយកត្តារូបសាស្ត្រ គីមី ជីវសាស្ត្រ សង្គម និងចិត្តសាស្រ្តនៅក្នុងបរិស្ថាននិងសំដៅផង ដែរដល់ទ្រឹស្តីនិងការអនុវត្ត ការវាយតម្លៃ ការកែតម្រូវ ការត្រួតពិនិត្យនិងការទប់ស្កាត់ កត្តាទាំងអស់នៅក្នុងបរិស្ថាន ដែលអាចប៉ះពាល់ជាអវិជ្ជមានរបស់សុខភាពមនុស្សជំនាន់បច្ចុប្បន្ននិងអនាគត។

d. សុខភាពបរិស្ថានគឺជាសាខានៃសុខភាពសាធារណៈ ដែលបង្កឲ្យមានការព្រួយបារម្ភជាមួយនឹងការគ្រប់គ្រងទិដ្ឋភាពទាំងអស់នៃ បរិស្ថានធម្មជាតិ និង ការសាងសង់ទាំង ឡាយណា ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ សុខភាពមនុស្ស។

27 / 79

27) តើរោគសញ្ញានៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១មានអ្វីខ្លះ?

a. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ភាគច្រើនកើតលើកុមារ ហើយចាប់ផ្តើមកើតឡើងនៅពេលអ័រមូលជួយសម្រួលជាតិស្ករក្នុងឈាម ដោយលំពែងមិនផលិតអាំងស៊ីលីនបានគ្រប់គ្រាន់ធ្វើឲ្យតម្រូវការរាល់ថ្ងៃមិនគ្រប់។

b. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ មិនបង្ហាញរោគសញ្ញាអ្វីជាក់លាក់។

c. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ មានអស់កម្លាំងល្ហិតល្ហៃ នោមច្រើន ផឹកច្រើន មិនឃ្លាន ស្រកទម្ងន់ ឥរិយាបថផ្លាស់ប្តូរ។

d. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១មានរោគសញ្ញាដូចជាជំងឺឆ្លង។

28 / 79

28) សូមរៀបរាប់ពីនិយមន័យ នៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម?

a. ទឹកនោមផ្អែមគឺជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលកើតឡើង នៅពេលដែលលំពែងមិនអាចផលិតអាំងស៊ីលីនបានគ្រប់គ្រាន់និងរកឃើញជាតិស្ករ នៅក្នុងឈាមលើសពី១២០មក្រក្នុង១លីត្រ ឈាមនិងក្នុងទឹកនោម១២០មក្រក្នុង១លីត្រទឹកនោម។

b. ទឹកនោមផ្អែមគឺជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលកើតឡើង នៅពេលដែលលំពែងមិនអាចផលិតអាំងស៊ីលីនបានគ្រប់គ្រាន់និងរកឃើញជាតិស្ករ នៅក្នុងឈាមលើសពី១៤០មក្រក្នុង១លីត្រ ឈាមនិងក្នុងទឹកនោម១៥០មក្រក្នុង១លីត្រទឹកនោម។

c. ទឹកនោមផ្អែមគឺជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ដែលរកឃើញជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមលើសពី១៦០មក្រក្នុង១លីត្រឈាមនិងក្នុងទឹកនោម១២០មក្រក្នុង១លីត្រទឹកនោម។

d. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមគឺជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ បង្កដោយអ័រម៉ូនអាំងស៊ីលីន បានធ្វើនិយ័តកម្មជាតិស្ករក្នុងឈាមនិងទឹកនោម។

29 / 79

29) តើអ្នកធ្វើការតាមដានអ្នកជំងឺលើសសំពាធឈាមនិងមានវិធានការយ៉ាងណាខ្លះក្នុង ករណីកំរិតខ្ពស់?

a. ក្នុងករណីកំរិតសំពាធឈាមស៊ីស្តូលចាប់ពី១២០មមបារត ឌីយាស្តូលលើស ពី៨០មមបារតត្រូវផ្តល់ដំបូន្មានពីរបៀបរស់នៅ និងតាមដានបន្តទៀតក្នុងរយៈ១ឆ្នាំក្រោយ។

b. ក្នុងករណីកំរិតសំពាធឈាមស៊ីស្តូលចាប់ពី១២០មមបារត ឌីយាស្តូលលើស ពី៧០មមបារតត្រូវវាស់សំពាធឈាមឡើងវិញជារៀងរាល់ឆ្នាំម្តង។

c. ក្នុងករណីកំរិតសំពាធឈាមស៊ីស្តូលចាប់ពី១៦០មមបារត ឌីយាស្តូលលើស ពី១០០មមបារតត្រូវផ្តល់ដំបូន្មានពីរបៀបរស់នៅ និងតាមដានបន្តទៀតក្នុងរយៈ១អាទិត្យ ក្រោយ។

d. ក្នុងករណីកំរិតសំពាធឈាមស៊ីស្តូលចាប់ពី១៤០មមបារត ឌីយាស្តូលលើស ពី៩០មមបារតត្រូវផ្តល់ដំបូន្មានពីរបៀបរស់នៅ និងតាមដានបន្តទៀតក្នុងរយៈ៤អាទិត្យក្រោយ។

30 / 79

30) តើអំពើហឹង្សាមានប៉ុន្មានប្រភេទ?

a. អំពើហឹង្សាមានពីរប្រភេទ គឺ អំពើហឹង្សាលើផ្លូវកាយ និង អំពើហឹង្សាលើផ្លូវចិត្ត។

b. មានបី គឺអំពើហឹង្សាលើខ្លួនឯង អំពើហឹង្សាអន្តរបុគ្គល និង អំពើហឹង្សាជា ក្រុម។

c. អំពើហឹង្សាមាន៥ប្រភេទគឺ អំពើហឹង្សាលើផ្លូវកាយ ការដាក់ទារុណកម្ម ការឃុំឃាំង ការរំលោភលើរាងកាយ/ផ្លូវភេទនិង អំពើហឹង្សាលើផ្លូវចិត្ត។

d. មានពីរប្រភេទ គឺ អន្តរបុគ្គល និងជាក្រុម។

e. អំពើហឹង្សាមាន៤ប្រភេទគឺ អំពើហឹង្សាលើផ្លូវកាយ អំពើហឹង្សាលើផ្លូវភេទ អំពើហឹង្សាលើផ្លូវចិត្ត និងការបំភ្លេចចោលមិនយកចិត្តទុកដាក់។

31 / 79

31) តើវិធានការគ្រប់គ្រងសុវត្ថិភាពចំណីអាហារមានអ្វីខ្លះ?

a. ត្រូវទិញចំណីអាហារដែលរក្សាស៊ីតុណ្ហភាពគ្រប់គ្រាន់ មានការការវិចខ្ចប់ធ្លុះធ្លាយ អាហារមិនមានស្លាកសញ្ញាត្រឹមត្រូវ។

b. ត្រូវកំណត់ពីអាហារដែលមានអនាម័យ និងមានសុវត្ថិភាព មិនមានជីវជាតិនិងសារធាតុបន្ថែមលើសពីកំរិតសុវត្ថិភាព។

c. ត្រូវទិញចំណីអាហារដែលរក្សាទុកកំណកបានល្អ មិនហួសកំណត់ ការវិចខ្ចប់បានល្អ។

d. ត្រូវទិញចំណីអាហារដែលមានសុវត្ថិភាព មិនហួសកំណត់ ការវិចខ្ចប់មិនធ្លុះធ្លាយ អាហារមានស្លាកសញ្ញាត្រឹមត្រូវ និងអាហារដែលទុកដាក់ក្នុងបន្ទប់ស៊ីតុណ្ហភាពតាម ការកំណត់។

32 / 79

32) អង្គការសុខភាពពិភពលោកបានបង្កើត WHO Golden Rules for Food Preparation តើមានអ្វីខ្លះ?

a. ជ្រើសរើសនិតិវិធីផលិតនិងចម្អិនអាហារដើម្បីសុវត្ថិភាព លាងដៃឲ្យបានញឹកញាប់ពេលរៀបចំអាហារ ប្រើទឹកស្អាតក្នុងការរៀបចំម្ហូបអាហារ និង ប្រើប្រាស់ឱបករណ៍ដាច់ពីគ្នារវាងអាហារឆៅ និង អាហារឆ្អិន។

b. ជ្រើសរើសនិតិវិធីផលិតនិងចម្អិនអាហារដើម្បីសុវត្ថិភាព ទទួលទានភ្លាមៗនូវចំណីអាហារដែលចំអិនហើយ សំអាតកន្លែងចង្ក្រានឲ្យបានស្អាតល្អនិងប្រឹតព្រៀង ការពារកុំឲ្យមានសត្វល្អិតមកជិត និងប្រើទឹកស្អាតក្នុងការរៀបចំម្ហូបអាហារ។

c. ជ្រើសរើសនិតិវិធីផលិតនិងចម្អិនអាហារដើម្បីសុខភាព ចម្អិនសាច់ឲ្យបានឆ្អិនល្អ ទទួលទានភ្លាមៗនូវចំណីអាហារដែលចំអិនហើយ ទុកដាក់អាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ កម្តៅឡើងវិញនូវចំណីអាហារដែលនៅសល់ មិនត្រូវដាក់អាហារឆៅ ជិត អាហារដែលឆ្អិនហើយ។

d. ជ្រើសរើសនិតិវិធីផលិតនិងចម្អិនអាហារដើម្បីសុខភាព ចម្អិនសាច់ឲ្យបានឆ្អិនល្អ ទទួលទានភ្លាមៗនូវចំណីអាហារដែលចំអិនហើយ ទុកដាក់អាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ កម្តៅឡើងវិញនូវចំណីអាហារដែលនៅសល់ មិនត្រូវដាក់អាហារឆៅ ជិត អាហារដែលឆ្អិនហើយ លាងដៃឲ្យបានញឹកញាប់ពេលរៀបចំអាហារ សំអាតកន្លែងចង្ក្រានឲ្យបានស្អាតល្អនិងប្រីតព្រៀងការពារកុំឲ្យមានសត្វល្អិតមកជិត និង ប្រើទឹកស្អាតក្នុងការរៀបចំម្ហូបអាហារ។

e. ជ្រើសរើសនិតិវិធីផលិតនិងចម្អិនអាហារដើម្បីសុវត្ថិភាព សំអាតកន្លែងចង្រ្កានឲ្យបានស្អាតល្អនិងប្រឹតព្រៀង លាងដៃឲ្យបានញឹកញាប់ពេលរៀបចំអាហារនិងមិនត្រូវដាក់អាហារឆៅ ជិត អាហារដែលឆ្អិនហើយ។

33 / 79

33) អ្វីទៅអនាម័យចំណីអាហារ?

a. គឺជាលក្ខខណ្ឌនិងវិធានការចាំបាច់ ធានាឲ្យបាននូវសុវត្ថិភាពពីចង្វាក់ផលិតកម្ម ចំណីអាហារដើម្បីយកមកបរិភោគ។

b. អនាម័យចំណីអាហារគឺជាលក្ខខណ្ឌនិងវិធានការចាំបាច់ដើម្បីធានាឲ្យបាននូវសុវត្ថិភាពនៃចំណីអាហារចាប់ពីផលិតកម្មរហូតដល់ប្រើប្រាស់។ អាហារអាចក្លាយជាកខ្វក់នៅចំណុចណាមួយក្នុងអំឡុងពេលប្រមូលផលឬ ពេលសម្លាប់ កែច្នៃ ការផ្ទុក ចែកចាយ ដឹកជញ្ជូននិងការរៀបចំទុកដាក់។

c. លក្ខខណ្ឌនិងការអនុវត្តនានាដែលបម្រើដល់ការលើកកម្ពស់សុត្ថិភាពចំណីអាហារ និងការពារសុខភាពអ្នកបរិភោគ។

d. ការរៀបចំអាហារក្នុងលក្ខណៈធានាថាចំណីអាហារត្រូវមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ ការប្រើ ប្រាស់របស់មនុស្ស។

34 / 79

34) សូមអ្នករៀបរាប់ពីមូលហេតុចំបងនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន?

a. មូលហេតុចំបងនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនគឺបង្កដោយពពួកវីរុស HPV ប្រហែល៩០%។

b. មូលហេតុចំបងនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនគឺបង្កដោយមេរោគSyphilis.

c. មូលហេតុចំបងនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនគឺបង្កដោយពពួកវីរុស Chlamydia និងផ្សិត Candida Albican។

d. មូលហេតុចំបងនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនគឺបង្កដោយពពួកវីរុស ធ្វើឲ្យរលាកមាត់ស្បូនរ៉ាំ រ៉ៃបង្កឲ្យកើតជាមហារីកក្នុងរយៈពេល១០ទៅ២០ឆ្នាំ។

35 / 79

35) ក្នុងករណីអ្នកជំងឺមានហានិភ័យខ្ពស់តើមន្ត្រីមណ្ឌលសុខភាពត្រូវធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច?

a. ក្នុងកំរិតហានិភ័យខ្ពស់នេះគេរកឃើញក្នុងចំណោមប្រជាជន១០នាក់ គឺមាន៤នាក់បានស្លាប់ដោយគ្រោះថ្នាក់ដាច់សសៃឈាមបេះដូងក្នុងរយៈពេល១០ឆ្នាំក្រោយ។

b. ក្នុងកំរិតហានិភ័យខ្ពស់មន្ត្រីមណ្ឌលសុខភាពត្រូវធ្វើការអប់រំ និងផ្តល់ឱសថព្យាបាលបន្ទាន់ព្រមទាំងធ្វើការតាមដាន រៀងរាល់៣ទៅ៦ខែម្តង។

c. កំរិតហានិភ័យចាប់ពី៤០% ឬលើសពី៤០% មន្ត្រីមណ្ឌលសុខភាពត្រូវធ្វើការបញ្ជូនជាបន្ទាន់ទៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកជំនាញ។

d. កំរិតហានិភ័យចាប់ពី៤០% ឬលើសពី៤០% មន្ត្រីមណ្ឌលសុខភាពត្រូវធ្វើការអប់រំផ្តល់ប្រឹក្សាពីរបបអាហារ ការហាត់ប្រាណ បញ្ឈប់ការជក់បារី កាត់បន្ថយការហូបគ្រឿង ស្រវឹង។

36 / 79

36) តើក្របខណ្ឌការងារនៃការបង្ការរបួសមានអ្វីខ្លះ?

a. ក្របខណ្ឌការងារនៃការបង្ការរបួសមាន ការកំណត់ទិសដៅ និងក្រុមគោលដៅ។

b. ក្របខណ្ឌការងារនៃការបង្ការរបួសមាន ការកំណត់ទិសដៅ កំណត់កត្តាហានិភ័យ ការទទួលយកបាននូវយុទ្ធសាស្ត្រ និង ការពង្រីកនៃការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រ។

c. ក្របខណ្ឌការងារនៃការបង្ការរបួសមាន ការកំណត់បញ្ហា កំណត់កត្តាហានិភ័យ កំណត់កត្តាការពារ បង្កើតនិងធ្វើតេស្តយុទ្ធសាស្រ្តនិងធានានូវការទទួលយកនូវយុទ្ធសាស្ត្រដែលបានបង្កើត និងធ្វើការពង្រីក។

d. ក្របខណ្ឌការងារនសការបង្ការរបួសមាន ការកំណត់ទិសដៅ កំណត់ក្រុមគោលដៅ និងបង្កើតយុទ្ធសាស្ត្រ។

e. ក្របខណ្ឌការងារនៃការបង្ការរបួសមាន ការកំណត់ទិសដៅ កំណត់កត្តាហានិភ័យនិង កត្តាការពារ។

37 / 79

37) តើត្រូវលាងដៃយ៉ាងដូចម្តេចឲ្យបានត្រឹមត្រូវ?

a. ផ្សើមដៃអ្នកនឹងទឹកស្អាតនិងហូរ ( ក្តៅ ឬ ត្រជាក់ ) បីទក្បាលម៉ាស៊ីនទឹក ហើយដុសនឹងសាប៊ូឲ្យមានពពុះ ដោយត្រដុសដៃទាំងពីរជាមួយនឹងសាប៊ូ។ ត្រូវកុំភ្លេចត្រដុសខ្នងដៃ ចង្វែកដៃ និងក្រោមក្រចកដៃឲ្យបាន២០វិនាទី រួចបង្ហូរទឹកលាងដៃឲ្យអស់សាប៊ូ។

b. ផ្សើមដៃអ្នកនឹងទឹកដែលហូរ ( ក្តៅ ឬ ត្រជាក់ ) បីទក្បាលរ៉ូប៊ីនេទឹក ហើយដុសនឹងសាប៊ូ បាតដៃនិងខ្នងដៃ រួចបង្ហូរទឹកលាងដៃឲ្យអស់សាប៊ូ បន្ទាប់មកជូតដៃឲ្យស្ងួត ដោយកន្សែងស្អាត។

c. ផ្សើមដៃអ្នកនឹងទឹកស្អាត បិទក្បាលម៉ាស៊ីនទឹក ហើយដុសនឹងសាប៊ូឲ្យមានពពុះ រួចបង្ហូរទឹកលាងដៃឲ្យស្អាតសាប៊ូ បន្ទាប់មកជូតដៃឲ្យស្ងួត ដោយក្រណាត់ឬកន្លែងស្អាត។

d. ផ្សើមដៃអ្នកនឹងទឹកស្អាតនិងហូរ ( ក្តៅ ឬ ត្រជាក់ ) បីទក្បាលម៉ាស៊ីនទឹក ហើយដុសនឹងសាប៊ូឲ្យមានពពុះ បង្ហូរទឹកលាងដៃបន្ទាប់មកជូតដៃឲ្យស្ងួត ដោយខ្យល់។

e. ផ្សើមដៃអ្នកនឹងទឹកស្អាតនិងហូរ ( ក្តៅ ឬ ត្រជាក់ ) បីទក្បាលម៉ាស៊ីនទឹក ហើយដុសនឹងសាប៊ូឲ្យមានពពុះ ដោយត្រដុសដៃទាំងពីរជាមួយនឹងសាប៊ូ។ ត្រូវកុំភ្លេចត្រដុសខ្នងដៃ ចង្វែកដៃ និងក្រោមក្រចកដៃឲ្យបាន២០វិនាទី រួចបង្ហូរទឹកលាងដៃឲ្យអស់សាប៊ូ បន្ទាប់មកជូតដៃឲ្យស្ងួត ដោយប្រើកន្សែងស្អាត ឬដោយម៉ាស៊ីនខ្យល់។

38 / 79

38) ក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកនៅប្រទេសកម្ពុជា តើជំងឺមហារីកណាមួយដែលមានអត្រាឈឺ ច្រើនជាងគេ?

a. មហារីកស្បូន។

b. មហារីកដោះ។

c. មហារីកដៃស្បូន។

d. មហារីកមាត់ស្បូន។

39 / 79

39) តើអ្វីជាសំណុំសកម្មភាពជាសារវ័ន្តសម្រាប់កាត់បន្ថយបន្ទុកនៃជំងឹមិនឆ្លងនៅប្រទេស កម្ពុជា?

a. សំណុំសកម្មភាពជាសារវ័ន្តគឺជាការស្រាវជ្រាវរកជំងឺរ៉ាំរ៉ៃចំបងដូចជាមហារីកគ្រប់ប្រភេទដែលមានភាពសាមញ្ញមិនចាំបាច់មានជំនាញនិងអាចគ្របដណ្តប់ទូទាំងប្រទេស តាមរយៈសេវាថែទាំបឋម។

b. សំណុំសកម្មភាពជាសារវ័ន្តគឺជាការស្រាវជ្រាវរកជំងឺឆ្លងចំបងដូចជារលាកផ្លូវដង្ហើម រលាកថ្លើម គ្រុនចាញ់ គ្របដណ្តប់ទូទាំងប្រទេសតាមរយៈសេវាថែទាំបឋម។

c. សំណុំសកម្មភាពជាសារវ័ន្តគឺជាការស្រាវជ្រាវរកជំងឺមិនឆ្លងចំបង ការពារប្រជាជនប្រឈមនិងហានិភ័យខ្ពស់ដូចជាជំងឺបេះដូងសរសៃឈាម ទឹកនោមផ្អែម ជំងឺមហារីក មាត់ ស្បូន មហារីកដោះការរកឃើញរោគសញ្ញាទាន់ពេលដែលមានភាពសាមញ្ញមិនចាំបាច់មានជំនាញនិងអាចគ្របដណ្តប់ទូទាំងប្រទេសតាមរយៈសេវាថែទាំបឋម។

d. សំណុំសកម្មភាពជាសារវ័ន្តគឺជាការស្រាវជ្រាវរកជំងឺមិនឆ្លងចំបងដូចជារលាកសន្លាក់ រលាកតម្រងនោម រលាកផ្លូវរំលាយអាហារដែលមានភាពសាមញ្ញមិនចាំបាច់មាន ជំនាញ និងអាចគ្របដណ្តប់ទូទាំងប្រទេសតាមរយៈសេវាថែទាំបឋម។

40 / 79

40) តើសំណុំសកម្មភាពជាសារវ័ន្តធ្វើការវិនិច្ឆ័យសម្រាប់គ្រប់គ្រងជំងឺលើសសំពាធឈាម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមយ៉ាងដូចម្តេច?

a. ពិធីសាប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើការវិនិច្ឆ័យជំងឺលើសសំពាធឈាមនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែមគឺការសាកសួរប្រវត្តិ ការពិនិត្យរាងកាយ ធ្វើតេស្តឈាមទឹកនោម ប៉ាន់ប្រមាណកត្តាហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូងសរសៃឈាម អាយុ ភេទ ជក់បារី សំពាធឈាម កូឡេស្តេរ៉ុលក្នុង ឈាមនិងជាតិស្ករក្នុងឈាមនិងទឹកនោម។

b. ពិធីសាប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើការវិនិច្ឆ័យជំងឺលើសសំពាធឈាមនិងជំងឺទឹកនោម ផ្អែមគឺការសាកសួរប្រវត្តិ វាស់ទំហំត្រគៀក សមាមាត្រទំងន់និងកំពស់ ពិនិត្យសុខភាព និងធ្វើតេស្តឈាម។

c. ពិធីសាប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើការវិនិច្ឆ័យជំងឺលើសសំពាធឈាមនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែមគឺការសាកសួរប្រវត្តិជម្ងឺដែលកើតមាន កត្តាហានិភ័យ និងរបៀបរបបរស់នៅ។

d. ពិធីសាប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើការវិនិច្ឆ័យជំងឺលើសសំពាធឈាមនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែមគឺការសាកសួរប្រវត្តិហានិភ័យនៃបុគ្គលដែលចូលរួម។

41 / 79

41) តើវិធីសាស្ត្រចំបងនៃការការពារជំងឺមិនឆ្លងមានប៉ុន្មានយ៉ាងនិងមានអ្វីខ្លះ?

a. មានពីរយ៉ាងគឺការពារដំបូងនិងការពារកុំឲ្យមានពិការភាព។

b. មានមួយគឺការការពារបឋម ការពារកុំឲ្យជំងឺវិវត្តទៅរករ៊ាំរ៉ៃ។

c. មានបួនតំណាក់កាលគឺការពារបឋម ការពារកុំឲ្យជំងឺវិវត្តទៅររករ៊ាំរ៉ៃ ការព្យាបាល និងការស្តារលទ្ធភាពការពារពិការភាព។

d. មានបីតំណាក់កាល គឺតំណាក់កាលទីមួយជាសកម្មភាពការពារបឋមទប់ស្កាត់ជំងឺទុកជាមុន។ តំណាក់កាលទីពីរគឺការពារនិងព្យាបាល់ទាន់ពេលដោយធ្វើការស្រាវជ្រាវរកជំងឺ និង ធ្វើរោគ វិនិច្ឆ័យទាន់ពេល។ តំណាក់ កាលទីបីការពារកុំឲ្យមានផលពិបាក ឬ ពិការភាព តាមរយៈការ ព្យាបាលនិងការស្តារលទ្ធភាពពលកម្ម។

42 / 79

42) តើការធ្វើតេស្តលើមហារីកមាត់ស្បូនមានប៉ុន្មានរបៀបនិងមានអ្វីខ្លះ?

a. ការធ្វើតេស្តលើមហារីកមាត់ស្បូនមានប៉ុន្មាន១របៀបគឺ VIA. PAP SMEARនិង DNA (HPV)តេស្ត។

b. ការធ្វើតេស្តលើមហារីកមាត់ស្បូនមានប៉ុន្មាន៤របៀបគឺ VIA. PAP SMEAR. DNA (HPV)និងColposcopy។

c. ការធ្វើតេស្តលើមហារីកមាត់ស្បូនមានប៉ុន្មាន១ របៀបគឺ DNA (HPV)តេស្ត។

d. ការធ្វើតេស្តលើមហារីកមាត់ស្បូនមានប៉ុន្មាន២របៀបគឺ VIA និង PAP SMEAR។

43 / 79

43) វិធានការបង្ការជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានអ្វីខ្លះ?

a. បង្កើនការបរិភោគបន្លែឲ្យបានច្រើន បន្ថយបរិមាណសារជាតិម្សៅ។

b. ផ្លាស់ប្តូរទំលាប់រស់នៅ របបអាហារប្រកបដោយសុខភាព។

c. ផ្លាស់ប្តូរទំលាប់រស់នៅ របបអាហារប្រកបដោយសុខភាព ហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀង ទាត់ ហាមជក់បារីនិងហាម ប្រើគ្រឿងស្រវឹងនិងគ្រឿងញៀន តាមដានទម្ងន់ខ្លួន និងតាមដានសុខភាពជាប្រចាំ។

d. ផ្លាស់ប្តូរទំលាប់រស់នៅ អាហារដែលមានថាមពលច្រើន ហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀង ទាត់ ហាមជក់បារីនិងហាមប្រើគ្រឿងស្រវឹងនិងគ្រឿងញៀន តាមដានទម្ងន់ខ្លួន និង តាម ដានសុខភាពជាប្រចាំ។

44 / 79

44) សូមរៀបរាប់ត្រូសៗពីការធ្វើប្រព្រឹត្តកម្មទឹក?

a. ធ្វើឲ្យទឹកមាន pH ជាបាស ដាក់ទឹកឲ្យនៅក្រោមកំដៅថ្ងៃដើម្បីឲ្យកករធ្លាក់ចុះក្រោមនិងដាក់ក្ល័។

b. ប្រតិកម្មអុកស៊ីតដើម្បីត្រួតពិនិត្យក្លិននិងរសជាតិនិងដកចេញលោហធាតុនិងរ៉ែ។

c. បន្សុតទឹក យកកាកសំណល់ចេញ ដាក់ឲ្យមានពន្លឺថ្ងៃ រួចប្រើចម្រោះ និងដាក់ក្ល័។

d. ដាក់ទឺកឲ្យនៅក្រោមកំដៅថ្ងៃដើម្បីឲ្យកករធ្លាក់ចុះក្រោម និងធ្វើឲ្យទឹកមាន pH ជាបាសបន្សុតទឹកដោយប្រើក្ល័ និងធ្វើប្រតិកម្មអុកស៊ីតត្រួតពិនិត្យក្លិននិងរសជាតិនិងដក ចេញលោហធាតុនិងរ៉ែ។

45 / 79

45) តើអ្នកដឹងថាអត្រាអ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅប្រទេសកម្ពុជាមានប៉ុន្មានភាគរយ?

a. មាន២.៩%

b. មាន៣%

c. មាន៥%

d. មាន៤%

46 / 79

46) សូមអ្នករៀបរាប់ពីការរកឃើញគ្លីនិកនៅពេលតេស្ត (VIA)សង្ស័យជាជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន?

a. ពេលលាបអាស៊ីតអាសេទិច ឃើញមានដំបៅរីកដូចផ្កាស្ពៃនៅលើមាត់ស្បូន។

b. ជាគ្លីនិកឃើញដំបៅនៅលើសាច់មាត់ស្បូនមានសណ្ឋានដូចផ្កាខាត់ណា ដុះកំពីកកំពក មានហូរទឹករង៉ៃឬហូឈាមរិញៗនៅពេលប៉ះវា។

c. ជាគ្លីនិកឃើញដំបៅនៅលើសាច់មាត់ស្បូនមានសណ្ឋានដូចស្រការពស់និងមានរលួយ ដោយកន្លែងហូរឈាមជាប់។

d. ពេលលាបអាស៊ីតអាសេទិច ឃើញមានដំបៅរីកដូចផ្កាសេមាន់ និងមិនឃើញមានឈាមពេលប៉ះវា។

47 / 79

47) តើអ្វីជាសម្ពាធឈាមស៊ីសស្តូល?

a. សម្ពាធឈាមស៊ីសស្តូលគឺជាសម្ពាធធំបំផុតក្នុងសរសៃឈាម។ ស៊ីសស្តូលនេះគឺជាពេលសម្រាករបស់ប្រអប់បេះដូង ventricle និងជាធម្មតាប្រហែល ៨០មីលីម៉ែត្របារត។

b. សម្ពាធឈាមស៊ីស្តូល កើតឡើងពីសម្ពាធឈាមអប្បបរមាដែលឈាមបញ្ចេញ ពីបេះដូងប៉ះនឹងជញ្ជាំងសរសៃឈាមអាទែរ។ នេះជាលទ្ធផលនៅពេលដែលប្រអប់បេះដូងventricleច្របាច់។

c. សម្ពាធឈាមស៊ីសស្តូលគឺជាសម្ពាធទាបបំផុត ក្នុងសរសៃឈាម។ស៊ីសស្តូលនេះគឺជាពេលសម្រាករបស់ប្រអប់បេះដូង ventricle និងជាធម្មតាប្រហែល ៨០មីលីម៉ែត្របារត។

d. សម្ពាធឈាមស៊ីស្តូល កើតឡើងពីសម្ពាធឈាម អតិបរមាដែលឈាមបញ្ចេញពីបេះដូងប៉ះនឹងជញ្ជាំងសរសៃឈាមអាទែរ។ នេះជាលទ្ធផលនៅពេលដែលប្រអប់បេះដូង ventricle ច្របាច់។

48 / 79

48) តើមហារីកមាត់ស្បូនមានការវិវត្តន៍ប៉ុន្មានតំណាក់កាល?

a. មហារីកមាត់ស្បូនមានការវិវត្តន៍៤តំណាក់កាល។

b. មហារីកមាត់ស្បូនមានការវិវត្តន៍៦តំណាក់កាល។

c. មហារីកមាត់ស្បូនមានការវិវត្តន៍៥តំណាក់កាល។

d. មហារីកមាត់ស្បូនមានការវិវត្តន៍៣តំណាក់កាល។

49 / 79

49) តើចំណាត់ថ្នាក់តាមក្រុមហានិភ័យ ដោយការត្រួតពិនិត្យតាមវិធានការជាក់លាក់មានប៉ុន្មានក្រុម?

a. មាន៣ក្រុម ក្រុមទី១) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់អ្នកជម្ងឺ អ្នកដែលប្រព័ន្ធក្រពះពោះវៀនងាយស្រួលប៉ះពាល់ដូចជាមនុស្សចាស់(ក្រុមទី២) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់ចំណីអាហារដែលមិនបានចំអិន និង (ក្រុមទី៣)ក្មេងអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ។

b. មាន ៥ ក្រុម (ក្រុមទី១) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់ចំណីអាហារដែលមិនបាន ចំអិន(ក្រុមទី២) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់អ្នកជម្ងឺ (ក្រុមទី៣) អ្នកដែលប្រព័ន្ធក្រពះពោះវៀនងាយស្រួលប៉ះពាល់ (ក្រុមទី៤) មនុស្សចាស់ និង (ក្រុមទី៥) ក្មេងអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ ។

c. មាន២ក្រុម ( ក្រុមទី១) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់ចំណីអាហារដែលមិនបានចំអិន(ក្រុមទី២) ក្មេងនិងមនុស្សចាស់ដែលគ្មានអនាម័យ

d. មាន៦ក្រុមហានិភ័យ (ក្រុមទី១) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់ចំណីអាហារដែលមិនបាន ចំអិន(ក្រុមទី២) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់អ្នកជម្ងឺ (ក្រុមទី៣) អ្នកដែលប្រព័ន្ធក្រពះពោះវៀនងាយស្រួលប៉ះពាល់ ដូចជាមនុស្សចាស់ (ក្រុមទី៤) ក្មេងអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ(ក្រុមទី៥) ក្មេង ដែលគ្មានអនាម័យ និង (ក្រុមទី៦) មនុស្សចូលចិត្តបរិភោគអាហារពីសាច់បន្លែឆៅ។

e. មាន ៤ក្រុម (ក្រុមទី១) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់ចំណីអាហារដែលមិនបានចំអិន(ក្រុមទី២) អ្នកដែលកាន់ផ្ទាល់អ្នកជម្ងឺ អ្នកដែលប្រព័ន្ធក្រពះពោះវៀនងាយស្រួលប៉ះពាល់ដូចជាមនុស្សចាស់ (ក្រុមទី៣) ក្មេងអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ និង (ក្រុមទី៤) ក្មេននិងមនុស្សចាស់ដែលគ្មានអនាម័យ។

50 / 79

50) សូមរៀបរាប់ពីហានិភ័យនិងផលវិបាកនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម?

a. ភាគច្រើនជំងឺពាក់ព័ន្ធនឹងសរសៃឈាម បេះដូង តម្រងនោម បាតភ្នែក ដំបៅជើង និងសសៃប្រសាទ។

b. ជំងឺពាក់ព័ន្ធនឹងលំពែង ថ្លើម បេះដូង តម្រងនោម បាតភ្នែក ដំបៅជើងនិងសសៃ ប្រសាទ។

c. ស្ទះនិងក្រិនសរសៃឈាម ខួរក្បាល បេះដូង តម្រងនោម។

d. បង្កឲ្យមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃផ្សេងៗនាំឲ្យឆាប់ស្លាប់មុនអាយុកាល។

51 / 79

51) សូមអ្នករៀបរាប់ពីការរកឃើញគ្លីនិកនៅពេលតេស្ត (VIA)វិជ្ជមាន?

a. មានផ្ទាំងស្នាមព៌ណសនិងគ្រើមៗហើយបានកំណត់ច្បាស់ខុសពីកន្លែងផ្សេង គឺឃើញ មានសភាពស្តើងស្អាប់ ឬដូចអ័យស្ទើ ឬមានដុះសាច់ដូចសេមាន់ឬក៏ដុះឬសហើយ ពេលស្ទាបមាន ប៉ះរឹមប្រសព្វ SCJ។

b. មានផ្ទាំងស្នាមព៌ណក្រហមស្រអាប់និងគ្រើមៗហើយបានកំណត់ច្បាស់ ខុសពីកន្លែង ផ្សេង គឺឃើញមានសភាពក្រាស់ស្អាប់ ឬមានដុះសាច់ដូចសេមាន់ ឬក៏ដុះឬស ហើយពេលស្ទាបមានឬមិនមានប៉ះរឹមប្រសព្វ SCJ។

c. មានផ្ទាំងស្នាមព៌ណលឿងនិងគ្រើមៗហើយបានកំណត់ច្បាស់ ខុសពីកន្លែងផ្សេងគឺឃើញមានសភាពក្រាស់ស្អាប់ ឬមានដុះសាច់ដូចសេមាន់ឬក៏ដុះឬស ហើយពេលស្ទាបមិនមានប៉ះរឹមប្រសព្វ SCJ។

d. ពេលលាបអាស៊ីតអាសេទិច មានផ្ទាំងស្នាមព៌ណសនិងគ្រើមៗហើយបានកំណត់ច្បាស់ខុសពីកន្លែងផ្សេងគឺឃើញមានសភាពក្រាស់ស្អាប់ ឬដូចអ័យស្ទើ ឬមានដុះសាច់ដូចសេមាន់ឬក៏ដុះឬស ហើយពេលស្ទាបមានឬមិនមានប៉ះរឹមប្រសព្វ SCJ។

52 / 79

52) តើចង្វាក់ប្រព័ន្ធផលិកម្មចំណីអាហារមានអ្វីខ្លះ?

a. ចង្វាក់ប្រព័ន្ធផលិកម្មចំណីអាហារមាន ប្រព័ន្ធផលិតកម្មគីមីសម័យទំនើប ជីវបច្ចេកវិទ្យា អាហារសរីរាង្គ អាហារធម្មជាតិ អាហារកែឆ្នៃ។

b. ចង្វាក់ប្រព័ន្ធផលិកម្មចំណីអាហារមាន ការលាងសំអាត ការរក្សាទុក ការរៀបចំ និងការចំអិន។

c. ចង្វាក់ប្រព័ន្ធផលិកម្មចំណីអាហារមានប្រព័ន្ធផលិតកម្មស្បៀងសម័យទំនើប ជីវបច្ចេក វិទ្យា អាហារសរីរាង្គ អាហារធម្មជាតិ អាហារកែឆ្នៃ។

d. ចង្វាក់ប្រព័ន្ធផលិកម្មចំណីអាហារមាន៥និតិវិធី។

53 / 79

53) តើវិធានការនៃការគណនាមើលបំណាន់នៃជំងឺលើសសម្ពាធឈាមដើម្បីរករោគវិនិច្ឆ័យទាន់ពេលដឹងដោយរបៀបណា?

a. ដឹងដោយកត្តាហានិភ័យផ្សេងៗនិងកំរិតនៃសំពាធឈាម។

b. ដឹងដោយចំណាត់ថ្នាក់នៃជំងឺលើសសំពាធឈាមនិងកំរិតនៃហានិភ័យ ទាប មធ្យម និង ខ្ពស់។

c. ដឹងដោយការស្រាវជ្រាវរកជំងឺក្នុងចំណោមប្រជាជនដែលមានអាយុចាប់ពី៣០ឆ្នាំឡើង

d. ដឹងដោយការពិនិត្យសំពាធឈាម កំរិតស៊ីស្តូលនិងឌីយ៉ាស្តូល រួមជាមួយល័ក្ខណគ្លីនិកសរីរាង្គខូចខាត និងមានជំងឺផ្សេងៗទៀត។

54 / 79

54) តើមាត្រដ្ឋាន (Codex)ចំណីអាហារមានផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ?

a. ភាគច្រើនសម្រាប់ការពារសុខភាពរបស់អតិថិជននិងធានាការប្រព្រឹត្តត្រឹមត្រូវនៅក្នុងពាណិជ្ជកម្មម្ហូបអាហារជាសាកល។

b. Codex អាហារមានផលប្រយោជន៍ក្នុងការទប់ស្កាត់ចំណីអាហារដែលមិនមានអនាម័យនិងមិនមានសុវត្ថិភាព។

c. Codex អាហារមានផលប្រយោជន៍ក្នុងការធានាថារាល់ចង្វាក់ផលិតកម្មអាហារត្រូវមានសុវត្ថិភាពមុននឹងដាក់លក់ទីផ្សារ។

d. Codex អាហារត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយអង្គការពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកជាចំណុចយោងអន្តរជាតិសម្រាប់ដោះស្រាយជម្លោះទាក់ទងនឹងសុវត្ថិភាពចំណី អាហារនិង ការការពារអតិថិជន។

55 / 79

55) តើប្រព័ន្ធទិន្នន័យព័ត៌មាន នៃអ្នករងគ្រោះដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ នៃប្រទេសកម្ពុជាជាប្រព័ន្ធអ្វី?

a. ជាប្រព័ន្ធទិន្នន័យ ដែលមានប្រព័ន្ធព័ត៌មានរួមបញ្ចូលគ្នារបស់ប៉ូលីសនិង មូលដ្ខានផ្តល់សេវាសុខភិបាល។

b. ជាប្រព័ន្ធព័ត៌មានតែផ្នែកសុខាភិបាល។

c. ជាប្រព័ន្ធព័ត៌មានដាច់ដោយឡែក។

d. ជាប្រព័ន្ធដែលបានមកពីខាងប៉ូលីសតែម្ខាង។

e. ជាប្រព័ន្ធរបស់ក្រសួងសាធារណការនិងដឹកជញ្ជូន។

56 / 79

56) តើធាតុបង្កជំងឺមកពីចំណីអាហារមានអ្វីខ្លះ?

a. ពពួកវីរុស បាក់តេរី ពពួកផ្សិត ដង្កូវព្រូន។

b. ធាតុបង្កជំងឺមកពីចមណីអាហារគឺជាពពួកបាក់តេរី Cryptosporidium trematodes។

c. ធាតុបង្កជំងឺមកពីចំណីអាហារមាន ពពួកបាក់តេរី (Escherichia coli infections Salmonella Shigella Botulism Campylobacter Spongiform encephalopathies)ពពួកដង្កូវព្រូន(Cryptosporidium trematodes) ពពួកផ្សិត និងសាធាតុគីមី។

d. ធាតុបង្កជំងឺមកពីចំណីអាហារមាន មេរោគបង្កជំងឺ និងសាធាតុគីមី។

57 / 79

57) តើប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុវតិភាពចំណីអាហារមាន គោលការណ៍អ្វីខ្លះ?

a. ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុវតិភាពចំណីអាហារមាន គោលការណ៍ចំនួន ៥ (១) ធ្វើការវិភាគអំពីគ្រោះថ្នាក់ (២) គឺកំណត់រកផ្នែកសំខាន់ៗដើម្បីត្រួតពិនិត្យ (៣) គឺ បង្កើតដែនកំណត់សំខាន់ៗសម្រាប់ផ្នែកដែលត្រូវត្រួតពិនិត្យ (៤) បង្កើតនីតិវិធីកំណត់ត្រាទុកជាឯកសារ និង(៥) បង្កើត និតិវិធីដើម្បីបញ្ជាក់ផ្ទៀងផ្ទាត់ឡើងវិញពីប្រព័ន្ធថាតើមានដំណើរការដូចគោលបំណងឬទេ ។

b. ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុវតិភាពចំណីអាហារមាន គោលការណ៍ចំនួន ៧ (១) ធ្វើការវិភាគអំពីគ្រោះថ្នាក់ (២) គឺកំណត់រកផ្នែកសំខាន់ៗដើម្បីត្រួតពិនិត្យ (៣) គឺ បង្កើតដែនកំណត់សំខាន់ៗសម្រាប់ផ្នែកដែលត្រូវត្រួតពិនិត្យ (៤) បង្កើតដែនកំណត់សំខាន់ៗសម្រាប់ផ្នែកដែលត្រូវត្រួតពិនិត្យ (៥) បង្កើតឲ្យមាននូវសកម្មភាពកែតម្រូវ (៦) បង្កើតនិតិវិធីកំណត់ត្រាទុកជាឯកសារ និង(៧) បង្កើត ដើម្បីបញ្ជាក់ផ្ទៀងផ្ទាត់ឡើងវិញពីប្រព័ន្ធថាតើមានដំណើរការដូចគោលបំណងឬទេ ។

c. ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុវតិភាពចំណីអាហារមាន គោលការណ៍ចំនួន ២ (១) ធ្វើការវិភាគអំពីគ្រោះថ្នាក់ (២) បង្កើត និតិវិធីដើម្បីបញ្ជាក់ផ្ទៀងផ្ទាត់ឡើងវិញពីប្រព័ន្ធថាតើមានដំណើរការដូចគោលបំណងឬទេ ។

d. ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុវតិភាពចំណីអាហារមាន គោលការណ៍ចំនួន ៣ គោលការណ៍ទី១គឺ ធ្វើការវិភាគអំពីគ្រោះថ្នាក់ គោលការណ៍ទី២ គឺកំណត់រកផ្នែកសំខាន់ៗដើម្បីត្រួតពិនិត្យនិង គោលការណ៍ទី ៣ គឺ បង្កើតដែនកំណត់សំខាន់ៗសម្រាប់ផ្នែកដែលត្រូវត្រួតពិនិត្យ

e. ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុវតិភាពចំណីអាហារមាន គោលការណ៍ចំនួន ៦ (១) ធ្វើការវិភាគអំពីគ្រោះថ្នាក់ (២) កំណត់រកផ្នែកសំខាន់ៗដើម្បីត្រួតពិនិត្យ (៣) បង្កើតដែនកំណត់សំខាន់ៗសម្រាប់ផ្នែកដែលត្រូវត្រួតពិនិត្យ (៤) បង្កើតសកម្មភាពកែតម្រូវ(៥) បង្កើតនីតិវិធីកំណត់ត្រាទុកជាឯកសារ និង(៦) បង្កើតនិតិវិធីកំណត់ត្រាទុកជាឯកសារ និង(៧) បង្កើត ដើម្បីបញ្ជាក់ផ្ទៀងផ្ទាត់ឡើងវិញពីប្រព័ន្ធថាតើមានដំណើរការដូចគោលបំណងឬទេ ។

58 / 79

58) តើផ្នែកគន្លឹះមូលដ្ឋានទាំង ៥ នៃប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ មានអ្វីខ្លះ?

a. មានការអនុវត្តត្រឹមត្រូវល្អ( មានកម្មវិធីគិតទុកជាមុន)និង ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា។

b. មានការគ្រប់គ្រងតាមផ្នែកនិមួយៗ (ប្រព័ន្ធ)និង បញ្ញត្តិនៃច្បាប់ ច្បាប់ លក្ខន្តិកៈ។

c. មានការអនុវត្តត្រឹមត្រូវល្អ( មានកម្មវិធីគិតទុកជាមុន)និង ការវិភាគពីគ្រោះថ្នាក់ (HACCP)

d. មានការអនុវត្តត្រឹមត្រូវល្អ( មានកម្មវិធីគិតទុកជាមុន)និង ការវិភាគពីគ្រោះថ្នាក់ (HACCP) ការគ្រប់គ្រងតាមផ្នែកនិមួយៗ (ប្រព័ន្ធ) បញ្ញត្តិនៃច្បាប់ ច្បាប់ លក្ខន្តិកៈ និង ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា។

e. មានការវិភាគពីគ្រោះថ្នាក់ (HACCP) ការគ្រប់គ្រងតាមផ្នែកនិមួយៗនិង ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា។

59 / 79

59) តើអ្នកដឹងថាការកកាត់បន្ថយការបរិភោគអំបិលដែលមានជាតិសូដ្យូមប៉ុន្មាន អាចកាត់បន្ថយការស្លាប់ដោយជំងឹបេះដូងសរសៃឈាមបាន?

a. បើអាចកាត់បន្ថយការបរិភោគអំបិល៨ក្រ ក្នុងមួយថ្ងៃអាចនាំឱ្យមានការថយចុះ២៧%នៃការស្លាប់ពីជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនិងកាត់បន្ថយ ២០% ក្នុងការស្លាប់ដោយសារជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។

b. បើអាចកាត់បន្ថយការបរិភោគអំបិល១០ក្រ ក្នុងមួយថ្ងៃអាចនាំឱ្យមានការថយចុះ៣០%នៃការស្លាប់ពីជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនិងកាត់បន្ថយ ២១% ក្នុងការស្លាប់ដោយសារជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។

c. បើអាចកាត់បន្ថយការបរិភោគអំបិល៧ក្រ ក្នុងមួយថ្ងៃអាចនាំឱ្យមានការថយចុះ២៥%នៃការស្លាប់ពីជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនិងកាត់បន្ថយ ១៩% ក្នុងការស្លាប់ដោយសារជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។

d. បើអាចកាត់បន្ថយការបរិភោគអំបិល៦ក្រ ក្នុងមួយថ្ងៃអាចនាំឱ្យមានការថយចុះ២៤%នៃការស្លាប់ពីជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនិងកាត់បន្ថយ ១៨% ក្នុងការស្លាប់ដោយសារជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។

60 / 79

60) បើរកសាប៊ូ និងទឹកមិនបាន ប្រើទឹកលាងដៃដែលមានជាតិអាកុល៦០%ព្រោះ៖

a. អាចយកចេញនូវសារធាតុគីមីគ្រោះថ្នាក់បានតិចតួច។

b. អាចកាត់បន្ថយមេរោគនិងកាត់បន្ថយនូវសក្តានុពលនៃប្រភេទសារធាតុគីមី មួយចំនួន។

c. អាចសម្លាប់ប្រភេទមេរោគមួយចំនួន។

d. វាអាចកាត់បន្ថយចំនួនមេរោគលើដៃក្នុងស្ថានភាពមួយចំនួន ប៉ុន្តែមិនអាចសម្លាប់គ្រប់ប្រភេទមេរោគនោះទេ និង មិនអាចយកចេញនូវសារធាតុគីមីគ្រោះថ្នាក់បានឡើយ។

e. វាអាចកាត់បន្ថយចំនួនមេរោគលើដៃបានក្នុងស្ថានភាពមួយចំនួន។

61 / 79

61) តើមានប៉ុន្មានជំហានក្នុងការរៀបចំអាហារ?

a. ៧

b. ២

c. ៤

d. ៣

e. ១០

62 / 79

62) តើការស្រាវជ្រាវរកជំងឺមហារីកដោះមានប្រសិទ្ធភាពឬទេ?

a. អត្ថប្រយោជន៍នៃការស្រាវជ្រាវរកជំងឺមហារីកដោះគឺដើម្បីកាត់បន្ថយអត្រាស្លាប់របស់ ស្រ្តី ជាមួយនឹងការបង្កើននូវគុណភាពជីវិត។

b. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងឬដោយគ្រូពេទ្យរួមជាមួយ Mammography មានអត្ថប្រយោជន៍ក្នុងការកាត់បន្ថយអត្រាស្លាប់របស់ស្រ្តីនិងកាត់បន្ថយអត្រាជំងឺមហារីកដោះ។

c. ការស្រាវជ្រាវមហារីកដោះអាចបង្កឲ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យខុស នាំឲ្យស្រ្តីទទួលរងនូវការ ព្យាបាល និងបណ្តាលឲ្យស្លាប់។

d. ការស្រាវជ្រាវមហារីកដោះដោយ Mammography អាចបង្កឲ្យស្រី្តកកើតកោសិកា មហារីកដោយការប្រឈមនឹងវិទ្យុសកម្ម ក្នុងករណីធ្វើច្រើនដង។

63 / 79

63) សូមអ្នកអធិប្បាយអំពីនិតិវិធីនៃការធ្វើតេស្តពិនិត្យមាត់ស្បូនដោយប្រើអាស៊ីតអាសទិច (VIA)?

a. ការធ្វើតេស្តពិនិត្យមាត់ស្បូនដោយប្រើអាស៊ីតអាសេទិច ដំបូងប្រើចំពុះទាបើកមាត់ស្បូន យកដុំសំឡីជូតសំអាតមាត់ស្បូនរួចយកដុំសំឡីថ្មីជ្រលក់ទឹកអាស៊ីតអាសេទិច ៣ទៅ ៥% លាបមាត់ស្បូន ទុករយៈ១០នាទី រួចពិនិត្យសណ្ឋានមាត់ស្បូនដោយប្រុង ប្រយ័ត្ន។

b. ការធ្វើតេស្តពិនិត្យមាត់ស្បូនដោយប្រើអាស៊ីតអាសេទិចដំបូងប្រើចំពុះទាបើកមាត់ស្បូន យកដុំសំឡីជូតសំអាតមាត់ស្បូនរួចយកដុំសំឡីថ្មីជ្រលក់ទឹកអាស៊ីតអាសេទិច៣ទៅ ៥% លាបមាត់ស្បូន ទុករយៈ៥នាទី រួចពិនិត្យសណ្ឋានមាត់ស្បូនដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។

c. ការធ្វើតេស្តពិនិត្យមាត់ស្បូនដោយប្រើអាស៊ីតអាសេទិចដំបូងប្រើចំពុះទាបើកមាត់ស្បូន យកដុំសំឡីជូតសំអាតមាត់ស្បូន រួចយកដុំសំឡីថ្មីជ្រលក់ទឹកអាស៊ីត អាសេទិច ៣ទៅ ៥% លាបមាត់ស្បូនទុករយៈ១នាទី រួចពិនិត្យសណ្ឋានមាត់ស្បូនដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។

d. ការធ្វើតេស្តពិនិត្យមាត់ស្បូនដោយប្រើអាស៊ីតអាសេទិចដំបូងប្រើចំពុះទាបើកមាត់ស្បូន យកដុំសំឡីជូតសំអាតមាត់ស្បូនរួចយកដុំសំឡីថ្មីជ្រលក់ទឹកអាស៊ីត អាសេទិច ៣ទៅ ៥% លាបមាត់ស្បូន ទុករយៈ៣នាទី រួចពិនិត្យសណ្ឋានមាត់ស្បូន ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។

64 / 79

64) តើកត្តាហានិភ័យដែលបណ្តាលឲ្យស្លាប់ដោយគរោះថ្នាក់ចរាចរណ៍មានអ្វីខ្លះ?

a. សុខភាពភ្នែកមិនល្អ

b. មិនពាក់មួកសុវត្ថិភាពនិង ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាពពេលបើកបរ។

c. ផឹកគ្រឿងស្រវឹងហើយបើកបរ

d. កត្តាដែលបណ្តាលឲ្យស្លាប់ពេលគឺមាន បើកបរលើសល្បឿនកំណត់ បើកបរក្រោមឥទ្ធិពលគ្រឿងស្រវឹង ជិះមូតូមិនពាក់មួកសុវត្ថិភាព និងបើកយានយន្តមិនពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព។

e. កត្តាបើកបរដោយគ្មានប័ណ្ណបើកបរ។

65 / 79

65) តើនិយមន័យរបួសជាអ្វី?

a. របួសគឺជាការដាច់ រលាត់ បាក់ ឬ រលាកលើរាងកាយរបស់មនុស្ស។

b. របួសបណ្តាលមកពីការប៉ះទង្គិចផ្នែកស្មារតីទៅនឹងការគំរាមដោយអាវុធ។

c. របួសបណ្តាលមកពីការប្រឈមគ្នាភ្លាមៗទៅនឹងភ្នាក់ងាររូបវ័នដែលប្រតិកម្មនឹងរាងកាយក្នុងចំនួនឬអត្រាដែលលើសពីការទទួលយកបានរបស់រាងកាយមនុស្ស។

d. របួសបណ្តាលមកពីការប៉ះទង្គិចនៃរាងកាយទៅនឹងភ្នាក់ងារថាមពល។

e. របួសបណ្តាលមកពីការប្រឈមភ្លាមៗទៅនឹងភ្នាក់ងាររូបវ័នដូចជាថាមពលមេកានីច កម្តៅ អគ្គិសនី សារធាតុគីមី កាំរស្មីអ៊ីយ៉ុងដែលប្រតិកម្មនឹងរាងកាយក្នុងចំនួនឬអត្រាដែលលើសពីការាទទួលយកបានរបស់មនុស្ស។

66 / 79

66) តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានប៉ុន្មានប្រភេទ៕

a. មានពីរប្រភេទគឹទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១គឺត្រូវការអាំងស៊ីលីន និងប្រភេទ២មិនត្រូវ ការអាំងស៊ីលីន។

b. មានពីប្រភេទគឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១កើតលើក្មេងនិងប្រភេទ២កើតលើមនុស្សចាស់។

c. មានពីរប្រភេទគឺទឹកនោមផ្អែមកើតនៅលើកុមារនិងយុវវ័យ។

d. មានពីប្រភេទគឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២។

67 / 79

67) សូមអ្នករៀបរាប់ពីការរកឃើញគ្លីនិកនៅពេលតេស្ត (VIA)អវិជ្ជមាន?

a. ពេលលាបអាស៊ីតអាសេទិច មិនមានផ្ទាំងស្នាមព៌ណលឿង ឬមើលឃើញតំបៅលឿងព្រាលៗឬពងកន្ទួលសតូចៗ ឬដុះសាច់លើមាត់ស្បូន ឬ រលាករន្ធមាត់ស្បូនឡើយ។

b. ពេលលាបអាស៊ីតអាសេទិច មានផ្ទាំងស្នាមព៌ណក្រហម ឬមើលឃើញតំបៅសព្រាលៗ ឬពងកន្ទួលសតូចៗ ឬដុះសាច់លើមាត់ស្បូន ឬ រលាករន្ធមាត់ស្បូនឡើយ។

c. ពេលលាបអាស៊ីតអាសេទិច មិនមានផ្ទាំងស្នាមព៌ណស ឬមើលឃើញតំបៅសព្រាលៗ ឬពងកន្ទួលសតូចៗ ឬដុះសាច់លើមាត់ស្បូន ឬ រលាករន្ធមាត់ស្បូនឡើយ។

d. ពេលលាបអាស៊ីតអាសេទិច មានផ្ទាំងស្នាមព៌ណស ឬមើលឃើញតំបៅសព្រាលៗ ឬពងកន្ទួលសតូចៗ ឬដុះសាច់លើមាត់ស្បូន ឬ រលាករន្ធមាត់ស្បូនឡើយ។

68 / 79

68) តើការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើប៉ុន្មានរបៀប?

a. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើ២របៀបគឺឈរឆ្លុះកញ្ចក់និងគេងផ្ងាត្រង់ខ្លួន។

b. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើ១របៀប គឺឈរឆ្លុះកញ្ចក់។

c. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើប៉ុន្មានរបៀប

d. ការពិនិត្យដោះដោយខ្លួនឯងត្រូវធ្វើ៣របៀបគឺឈរឆ្លុះកញ្ចក់ ពេលងូតទឹក និងពេលចូលគេង។

69 / 79

69) តើការវិភាគលើការប៉ះទង្គិចគ្នាក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមតារាង HADDON វិភាគលើអ្វីខ្លះ?

a. ការវិភាគលើការប៉ះទង្គិចគ្នាក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមតារាង HADDON វិភាគលើ តាំក់កាលនៃគ្រោះថ្នាក់ ( មុនពេលមានគ្រោះថ្នាក់ កំពុងមានគ្រោះថ្នាក់ និងកត្តាបីគឺ មនុស្ស យានយន្តនិងរូបវ័នសង្គមបរិស្ថាន។

b. ការវិភាគលើការប៉ះទង្គិចគ្នាក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមតារាង HADDON វិភាគលើ២គឺពេលមានគ្រោះថ្នាក់ និងភ្នាក់ងារបង្ករ។

c. ការវិភាគលើការប៉ះទង្គិចគ្នាក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមតារាង HADDON វិភាគលើតំណាក់កាលនៃការកើតឡើងនូវគ្រោះថ្នាក់ និងថាមពលយានយន្ត។

d. ការវិភាគលើការប៉ះទង្គិចគ្នាក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមតារាង HADDON វិភាគលើ សុខភាពមនុស្ស និងស្ថានភាពសង្គមបរិស្ថាន។

e. ការវិភាគលើការប៉ះទង្គិចគ្នាក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមតារាង HADDON វិភាគលើស្ថានភាពអ្នករងគ្រោះ និង លទ្ធភាពនៃការផ្តល់សេវាសង្គ្រោះបន្ទាន់វេជ្ជសាស្ត្រ

70 / 79

70) តើអ្នកវាស់ទំហ៊ំក្បាលពោះយ៉ាងដូចម្តេច?

a. បរិមាណក្បាលពោះ ចែកនឹង បរិមាណត្រគៀក។

b. ទំហំត្រគៀក ចែកនឹង ទំហំចង្កេះ។

c. ទំហំចង្កេះ ចែកនឹង ទំហំត្រគៀក។

d. បរិមាណត្រគៀក ចែកនឹង បរិមាណក្បាលពោះ ។

71 / 79

71) តើនិយមន័យនៃជំងឺមិនឆ្លងជាអ្វី?

a. ជំងឺមិនឆ្លងគឺជាជំងឺដែលបង្ក ដោយការបរិភោគចំណីអាហារលើសកំណត់គ្មានគុណ ភាព ជក់បារី ផឹកគ្រឿងស្រវឹងមិនធ្វើកាយវប្បកម្ម។

b. ជំងឺមិនឆ្លងគឺជាជំងឺដែលមិនឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតនិងឈានទៅរក ភាពរ៉ាំរ៉ៃ បើមិនបានព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ហើយកើតឡើងមកពីឥរិយាបថរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់បុគ្កលម្នាក់ៗនិងកត្តាគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងទៀត។

c. . ជំងឺមិនឆ្លងគឺជាជំងឺមេតាបូលីក ដែលបង្កដោយការបរិភោគចំណីអាហារ លើសកំណត់ / គ្មានគុណភាព។ ជំងឺមិនឆ្លងគឺជាជំងឺមេតាបូលីក ដែលបង្កដោយការបរិភោគចំណីអាហារ លើសកំណត់ / គ្មានគុណភាព។

d. ជំងឺមិនឆ្លងគីជាជំងឺ ដែលបង្កដោយការបំពុលបរិស្ថានដោយការប្រើជីបង្កើនផល គ្រប់ប្រភេទថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត ការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ការប្រើគ្រឿងស្រវឹងមេរោគមួយចំនួន ដែលមិនចម្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់។

72 / 79

72) តើក្នុងករណីណាខ្លះដែលជំងឺទឹកនោមផ្អែមត្រូវព្យាបាលអាំងស៊ីលីនចាក់?

a. ករណីអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១។

b. អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ដែលការព្យាបាលនៅតែមានវត្តមានជាតិស្ករខ្ពស់។

c. ករណីអ្នកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១និងអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ដែលការព្យាបាលនៅតែមានវត្តមានជាតិស្ករខ្ពស់។

d. ករណីអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ក្នុងតំណាក់កាលចុងក្រោយ។

73 / 79

73) តើរោគសញ្ញានៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២មានអ្វីខ្លះ?

a. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ភាគច្រើនកើតលើមនុស្សវ័យកណ្តាលនិងមនុស្សចាស់ហើយចាប់ផ្តើមកើតឡើងនៅពេល អ័រមូនជួយសម្រួលជាតិស្ករក្នុងឈាម ដោយលំពែងមិនផលិតអាំងស៊ីលីនបានគ្រប់គ្រាន់ធ្វើឲ្យតម្រូវការរាល់ថ្ងៃមិនគ្រប់។

b. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ មានអស់កម្លាំងល្ហិតល្ហៃ នោមច្រើន ផឹកច្រើន មិនឃ្លាន ស្រកទម្ងន់ ឥរិយាបថផ្លាស់ប្តូរ។

c. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២មានរោគសញ្ញាដូចជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១។

d. ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ មិនបង្ហាញរោគសញ្ញាអ្វីជាក់លាក់ លុះត្រាតែមានផលវិបាកទិបរោគសញ្ញាដូចជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១។

74 / 79

74) តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះបង្ករឲ្យមានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ?

a. ប៉ះពាល់សុខភាពម្តាយដូចជាការរំខានដល់សុក ធ្លាក់ឈាមពេលកើត អាចវិវត្តទៅរកជម្ងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ។ ចំពោះទារកអាចស្លាប់ក្នុងផ្ទៃ កើតមកមានជាតិស្ករទាបអាចវិវត្តទៅរកជំងឺធាត់និងទឹកនោមផ្អែមទៅអនាគត។

b. ទារកទើបនឹងកើតមានជាតិស្ករទាប។

c. ម្តាយវិវត្តទៅរកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២។

d. បង្កើនហានិភ័យដល់កំណើតទារកនិងសុខភាពម្តាយផ្ទាល់។

75 / 79

75) តើស្រ្តីមានអាយុចាប់ពីប៉ុន្មានទៅត្រូវធ្វើការពីនិត្យដោះដោយខ្លួនឯង៕

a. ស្រីចាប់ពីអាយុ២០ឆ្នាំឡើងទៅ។

b. ស្រីចាប់ពីអាយុ២៥ឆ្នាំឡើងទៅ។

c. ស្រីចាប់ពីអាយុ៣០ឆ្នាំឡើងទៅ។

d. ស្រី្តចាប់ពីអាយុ១៥ឆ្នាំឡើងទៅ។

76 / 79

76) ក្នុងករណីអតិថិជនផឹកកាហ្វេ តើអ្នករង់ចាំពេលប៉ុន្មានដើម្បីវាស់សំពាធឈាម?

a. ក្នុងករណីអតិថិជនផឹកកាហ្វេ ត្រូវរង់ចាំកន្លះម៉ោងដើម្បីវាស់សំពាធឈាមបាន។

b. ក្នុងករណីអតិថិជនផឹកកាហ្វេ ត្រូវរង់ចាំក២៥នាតីដើម្បីវាស់សំពាធឈាមបាន។

c. ក្នុងករណីអតិថិជនផឹកកាហ្វេ ត្រូវរង់ចាំ១ដើម្បីវាស់សំពាធឈាមបាន។

d. ក្នុងករណីអតិថិជនផឹកកាហ្វេ ត្រូវរង់ចាំ២០នាទីដើម្បីវាស់សំពាធឈាមបាន។

77 / 79

77) អ្វីទៅដែលហៅថាទឹកស្អាតនិងមានគុណភាព?

a. ដើម្បីសុវត្ថិភាពទឹកត្រូវមានសមាសធាតុ៣គឺ មិនមានមេរោគ មិនមានសរីរាង្គផ្សេងៗ មិនមានលោហធាតុ

b. ទឹកស្អាតគឺជាទឹកដែលមិនមានបាក់តេរី វីរុស មិនមានកំហាប់ មិនមានក្លិន មានសរីរាង្គ ផ្សេងៗ។

c. ទឹកស្អាតគឺជាទឹកដែលមិនមានបាក់តេរី វីរុស បឋមសត្វ មិនមានសារធាតុគីមី មិនមានសាធាតុបង្កមហារីក មិនមានសារធាតុដែលបង្ក មិនមានសារធាតុចញ្ចឹម មិនមានជាតិ កំបោរ។

d. ទឹកស្អាតកើតឡើងដោយធម្មជាតិនៅលើផ្ទៃទឹក ប៉ូលទឹកកក ភ្នំទឹកកក ស្រះ បឹង ទន្លេនិងអូរនិងទឹកក្រោមដី។

78 / 79

78) តើទឹកលាងដៃនេះមានប្រសិទ្ធិភាពទេពេលដៃរបស់យើងមើលទៅឃើញក្រខ្វក់ ឬ មានប្រឡាក់ប្រេង?

a. អាចមានប្រសិទ្ធភាពបើយើងសម្អាតដៃមុន។

b. មិនមានប្រសិទ្ធភាពទេ បើដៃរបស់យើងប្រឡាក់ប្រេង ឬ ក្រខ្វក់។

c. ប្រសិទ្ធភាពអាចមានតិច តែគ្រាន់បើជាងមិនមានអ្វីលាងសោះ។

d. មានប្រសិទ្ធភាពបើចាក់ទឹកលាងដៃឲ្យច្រើន

e. មានប្រសិទ្ធភាពដោយប្រើក្រដាស់ឬកន្សែងជូតដីឬប្រេងចេញសិន មុននឹងចាក់ទឹកលាងដៃ។

79 / 79

79) តើអ្នកធ្វើអ្វីបន្តទៀតក្នុងករណីធ្វើតេស្តវិជ្ជមាន៕

a. ករណីធ្វើតេស្តទៅឃើញវិជ្ជមានគឺត្រូវធ្វើCryotherapy។

b. ករណីធ្វើតេស្តទៅឃើញវិជ្ជមានគឺត្រូវធ្វើ Colposcopy ដើម្បីធ្វើBiopsy និង យក កោសិកាទៅវិភាគ។

c. ករណីធ្វើតេស្តទៅឃើញវិជ្ជមានគឺត្រូវធ្វើCryotherapy និងបន្តការតាមដានការវិវត្ត។

d. ករណីធ្វើតេស្តទៅឃើញវិជ្ជមានគឺត្រូវធ្វើCryotherapy និងបន្តការតាមដានការវិវត្តឬ ត្រូវបញ្ជូនទៅជំនាញដើម្បីធ្វើការស្រាវជ្រាវបន្ត។

Your score is

The average score is 91%

Any comments?